गुलामगिरी (हिंदी, मराठी)

महात्माफुलेलिखितगुलामगिरीग्रंथ (हिंदी, मराठी)

มหาตมะ Jotiba Fule Lekhan Sahitya (หนังสือมราฐีภาษาฮินดี)

Gulamgiri ((ทาส)

ตริยารัตนะ

Powada: Chatrapati Shivajiraje Bhosle Yancha, [Life Of Shivaji Maharaj]

Powada: Vidyakhatyatil Brahman Pantoji

บราห์มันชีกาบ

Shetkarayacha Aasud (แส้แส้ของผู้ปลูกฝัง)

Satsar Ank 1, 2

อิชระ

Gramjoshya sambhandi jahir kabhar

Satyashodhak Samajokt Mangalashtakasah Sarva Puja-vidhi

ศรัจณิกสัตยาธรรมปุสฺตค / Dharmapustak

อัคนิษฎีฆาวิราชนะ

Asprushyanchi / ดาลิตไคฟียาต

หนังสือของเขาต่อต้านลัทธิวรรณะและความเชื่อโชคลาง แอพนี้ยังมีอัตชีวประวัติของเขา (Charitra)

คานธีจิเคยกล่าวว่า "ผู้คนเรียกฉันว่ามหาตมะ แต่โจทิราโอฟูเลเป็นมหาตมะที่แท้จริง" -Haribhau Narke

Lokahitawadi (Gopal Hari Deshmukh) เกิดในรัฐมหาราษฏระในปีพ. ศ. 2366 และ Prabodhankar Thakeray เสียชีวิตในปี 1973 รัฐมหาราษฏระมีประเพณีปฏิรูปสังคม 150 ปีซึ่งตรวจสอบประเพณีพื้นบ้านที่แพร่หลาย มี Lokahitawadi, Mahatma Phule, Savitribai Phule, Dnyanoji Mahadev, Godkar, Ranade, Gopal Ganesh Agarkar, Rajarshi Shahu Maharaj, Tukadoji Maharaj, Ghadge baba, Babasaheb Ambedkar, Swatantryaveer Vinayak Damodar Sawarkar, Thacodraykekai และ Pudge baba การยืดออกอย่างไม่ขาดสายเช่นนี้ไม่ได้เป็นโชคดีของรัฐอื่นใดในอินเดีย และถ้าเราถือว่าพวกเขาเป็นโรงเรียนแห่งการเรียนรู้สำหรับนักปฏิรูปสังคมแต่ละคนมีผู้เชี่ยวชาญด้านการเรียนรู้มหาตมะฟูเลเป็นกูรูด้านการเรียนรู้ของพวกเขาทั้งหมด - Dr Narendra Dabholkar, Maharashtra Andhashraddha Nirmulan Samiti (ในสุนทรพจน์เรื่องประเพณีและไสยศาสตร์ที่ Panvel)

MAHATMA JYOTIRAO GOVINDRAO PHULE: ดำรงตำแหน่งพิเศษในหมู่นักปฏิรูปสังคมของรัฐมหาราษฏระในศตวรรษที่สิบเก้า ในขณะที่นักปฏิรูปคนอื่น ๆ มุ่งเน้นไปที่การปฏิรูปสถาบันทางสังคมของครอบครัวและการแต่งงานโดยให้ความสำคัญเป็นพิเศษกับสถานะและสิทธิของผู้หญิง Jotirao Fule ได้ต่อต้านระบบวรรณะที่ไม่ยุติธรรมซึ่งผู้คนนับล้านต้องทนทุกข์ทรมานมานานหลายศตวรรษ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเขายึดมั่นในสาเหตุของคนจัณฑาลอย่างกล้าหาญและรับเงินช่วยเหลือชาวนาที่ยากจนกว่า เขาเป็นผู้สนับสนุนสิทธิของพวกเขา เรื่องราวในชีวิตที่เต็มไปด้วยมรสุมของเขาเป็นเรื่องราวที่สร้างแรงบันดาลใจจากการต่อสู้อย่างต่อเนื่องซึ่งเขาต่อสู้อย่างไม่ลดละกับพลังแห่งปฏิกิริยา สิ่งที่น่าทึ่งคือความสามารถในการยืนหยัดต่อสู้กับความกดดันทุกรูปแบบโดยไม่สะดุดแม้แต่ครั้งเดียวและปฏิบัติตามความเชื่อมั่นของเขาเสมอ แม้ว่าผู้สังเกตการณ์ที่กระตือรือร้นในแวดวงสังคมในรัฐมหาราษฏระเช่นนารายันมาฮาเดโอปาร์มานันด์จะยอมรับถึงความยิ่งใหญ่ของเขาในช่วงชีวิตของเขา แต่ในช่วงไม่กี่ทศวรรษที่ผ่านมามีการชื่นชมการรับใช้และการเสียสละของเขาเพิ่มมากขึ้นในการยกระดับมวลชน

ชีวิตทางสังคม:

เขาเชื่อว่าการศึกษาของสตรีและวรรณะล่างสมควรได้รับความสำคัญ ดังนั้นที่บ้านเขาจึงเริ่มให้ความรู้กับภรรยาของเขา Savitribai และเปิดโรงเรียนของหญิงสาวในเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2391 ฝ่ายตรงข้ามของ Jotiba ดั้งเดิมโกรธแค้นและพวกเขาก็เริ่มรณรงค์ต่อต้านเขา เขาปฏิเสธที่จะไม่รู้สึกตกใจกับการโฆษณาชวนเชื่อที่เป็นอันตรายของพวกเขา เนื่องจากไม่มีครูคนใดกล้าทำงานในโรงเรียนที่รับคนจัณฑาลเข้ามาเป็นนักเรียน Jotirao จึงขอให้ภรรยาสอนเด็กผู้หญิงในโรงเรียนของเขา ก้อนหินและอิฐถูกขว้างใส่เธอตอนที่เธอกำลังเดินทางไปโรงเรียน พวกปฏิกิริยาขู่ว่าพ่อของ Jotirao จะได้รับผลร้ายหากเขาไม่แยกตัวออกจากกิจกรรมของลูกชาย เมื่อยอมรับแรงกดดันพ่อของ Jotirao จึงขอให้ลูกชายและลูกสะใภ้ออกจากบ้านเพราะทั้งคู่ไม่ยอมละทิ้งความพยายามอันสูงส่ง

สัตยาชาดกสมาจ

หลังจากติดตามประวัติศาสตร์การปกครองของพราหมณ์ในอินเดีย Jyotirao ได้กล่าวโทษพวกพราหมณ์ที่กำหนดกรอบกฎหมายที่แปลกและไร้มนุษยธรรม เขาสรุปว่ากฎหมายถูกสร้างขึ้นเพื่อปราบปราม "ชูดราส" และปกครองพวกเขา ในปี พ.ศ. 2416 Jyotiba Phule ได้ก่อตั้ง Satya Shodhak Samaj (Society of Seekers of Truth) จุดประสงค์ขององค์กรคือการปลดปล่อยคนวรรณะต่ำจากการปราบปรามของพวกพราหมณ์