भारत का संविधान - Study Guide

راهنمای مطالعه - قانون اساسی هند به زبان هندی.

سلب مسئولیت: این برنامه وابسته یا نماینده هیچ نهاد دولتی نیست. این یک پلت فرم خصوصی است که برای اهداف آموزشی توسعه یافته است. هر گونه اطلاعات یا خدمات ارائه شده توسط این برنامه توسط هیچ مقام دولتی تایید یا تحریم نمی شود. منبع مطلب: https://legislative.gov.in/constitution-of-india/

भारत का संविधान विश्व के किसी भी गणत श का सबसे लंबा लिखित संविधान है। इसमें अब 465 अनुच्छेद، 12 سال گذشته 2018 भागों में विभाजित है। परन्तु इसके निर्माण के समय मूल संवािक مورخ 22 ژانویه 2018 सूचियां थीं। संविधान में सरकार के संसदीय स्‍वरूप था की गई है जिसकी संरचना कुछ अपवादों संघीय है। केन्‍द्रीय कार्यपालिका का सांविधााना ाष्‍ट्रपति है। भारत के संविधान की धारा 79 के अनुसार, की संसद की परिषद् در ‎ लोकसभा के नाम से जाना जाता है। संविधान की धारा 74 (1) में यह व्यवस्‍था क ाष्‍ट्रपति की सहायता करने तथा उसे सला िए एक मंत्रिपरिषद होगा जिसका प्रमुरमुख دوست عزیز नुसार अपने कार्यों का निष्‍पादन करें ‎ षद् में निहित है जिसका प्रमुख प्र१ात ो वर्तमान में नरेन्द्र मोदी हैं।

मंत्रिपरिषद सामूहिक रूप से लोगों ा) के प्रति उत्तरदायी है। प्रत्येक राज्‍य में एक विधानसभा है। जम्मू कश्मीर، उत्तर प्रदेश، बिहार، मर ‏‎‏ है जिसे विधानपरिषद कहा जाता है। राज्‍यपाल राज्‍य का प्रमुख है। دوست عزیز की कार्यकारी शक्ति उसमें निहित होगीी मंत्रिपरिषद، जिसका प्रमुख मुख्‍यमंत ्यपाल को उसके कार्यकारी कार्यों के ं सलाह देती है। राज्‍य की मंत्रिपरिषद् सामूहिक रूप विधान सभा के प्रति उत्तरदायी है।

संविधान की सातवीं अनुसूची में संसथा िधायिकाओं के बीच विधायी शक्तियों का गया है। अवशिष्‍ट शक्तियाँ संसद में विहित हैँ ‎ ‎ त्र कहा जाता है।

قانون اساسی هند به زبان هندی عالی ترین قانون هند است. چارچوبی را تعیین می کند که اصول اساسی سیاسی را تعریف می کند، ساختار، رویه ها، اختیارات و وظایف نهادهای دولتی را ایجاد می کند و حقوق اساسی، اصول دستورالعمل و وظایف شهروندان را تعیین می کند. این طولانی ترین قانون اساسی مکتوب در بین کشورهای مستقل در جهان است. ملت توسط آن اداره می شود. B. R. Ambedkar به عنوان معمار اصلی آن در نظر گرفته می شود.

این تفوق قانون اساسی و نه برتری پارلمانی را اعطا می کند، زیرا توسط پارلمان ایجاد نمی شود، بلکه توسط مجلس مؤسسان ایجاد می شود و توسط مردم آن و با اعلامیه ای در مقدمه خود تصویب می شود. مجلس نمی تواند قانون اساسی را زیر پا بگذارد.

در 26 نوامبر 1949 توسط مجلس مؤسسان به تصویب رسید و در 26 ژانویه 1950 لازم الاجرا شد. با تصویب آن، اتحادیه هند به جمهوری مدرن و معاصر هند تبدیل شد و جایگزین قانون دولت هند در سال 1935 به عنوان حکومت اساسی کشور شد. سند برای اطمینان از خودکامگی قانون اساسی، تدوین کنندگان قانون اساسی، قوانین قبلی پارلمان بریتانیا را از طریق ماده 395 قانون اساسی لغو کردند. هند در 26 ژانویه هر سال به عنوان روز جمهوری جشن می گیرد.

این کشور هند را یک جمهوری مستقل، سوسیالیستی، سکولار، دموکراتیک اعلام می‌کند و به شهروندان خود از عدالت، برابری و آزادی اطمینان می‌دهد، و تلاش می‌کند تا برادری میان آنها را ترویج کند.