নেতাজি সুভাষচন্দ্র বসুর জীবনী

1897 ژانویه 3، در ایالت اوریسا کاتک متولد شد.

Subhash Chandra Bose (زاده 23 ژانویه 1896 - درگذشت 16 آگوست 1945) رهبر افسانه ای مبارزه استقلال طلبی هند بود. او بیشتر با نام Netaji شناخته می شود. سابهاش چاندرا دوبار به عنوان رئیس کنگره ملی هند انتخاب شد. اما او به دلیل درگیری ایدئولوژیک با مهاتما گاندی و انتقاد عمومی از سیاست های خارجی و داخلی کنگره مجبور به استعفا شد.

سابهاش چاندرا احساس کرد که سیاست عدم خشونت گاندیجی برای ایجاد استقلال هند کافی نیست. به همین دلیل او طرفدار شورش مسلحانه بود. Subhash Chandra یک حزب سیاسی به نام Block Forward تاسیس کرد و خواستار استقلال کامل و فوری هند از سلطه بریتانیا شد. مقامات انگلیسی او را یازده بار زندانی کردند. جمله معروف او "شما به من خون می دهید ، من به شما آزادی می دهم." ایدئولوژی او حتی پس از اعلام جنگ جهانی دوم تغییر نکرد. بلکه او جنگ را فرصتی برای استفاده از ضعف انگلیسی ها می داند. در آغاز جنگ ، او مخفیانه هند را ترک کرد و به قصد همکاری با انگلیسی ها برای حمله به هند ، به اتحاد جماهیر شوروی ، آلمان و ژاپن سفر کرد. او با کمک ژاپنی ها ، سازمان آزاد هند فوج را سازماندهی کرد و بعداً رهبری آن را بر عهده گرفت. سربازان این نیرو عمدتا اسرای جنگی هندی و کارگرانی بودند که در مالزی بریتانیا ، سنگاپور و دیگر مناطق جنوب آسیا کار می کردند. با حمایت مالی ، سیاسی ، دیپلماتیک و نظامی ژاپن ، او دولت آزاد هند تبعیدی را تاسیس کرد و آزاد هند فوج را به جنگ علیه متحدان انگلیسی در ایمفال و برمه سوق داد. برخی از مورخان و سیاستمداران سوبهاش چاندرا را به دلیل اتحاد با نازی ها و دیگر جنگ سالاران علیه انگلیسی ها مورد انتقاد قرار داده اند. برخی حتی او را متهم به همدلی با ایدئولوژی نازی کرده اند. با این حال ، دیگران در هند با ایدئولوژی اجتماعی و سیاسی پیشگام او همدرد هستند و از مانیفست وی به عنوان سیاست واقعی (سیاست عملی و نه سیاست اخلاقی یا ایدئولوژیکی) یاد می کنند. لازم به ذکر است که در حالی که کمیته کنگره به وضعیت سلطه هند رأی مثبت داد ، سابهاش چاندرا اولین کسی بود که به استقلال کامل هند رای داد. او توسط دیگر رهبران جوانان از جمله جواهر لعل نهرو حمایت می شد. سرانجام ، در نشست تاریخی لاهور کنگره ملی ، کنگره مجبور شد دکترین تعیین سرنوشت کامل را اتخاذ کند. سوباش چاندرا با عصبانیت از اعدام باگات سینگ و ناکامی رهبران کنگره در نجات جان او ، جنبشی را علیه توافقنامه گاندی و ایروین آغاز کرد [4]. او زندانی و از هند اخراج شد. هنگامی که او پس از شکستن ممنوعیت به هند بازگشت ، دوباره زندانی شد. تصور می شود که او در 18 آگوست 1945 در سانحه هوایی در تایوان جان باخت. با این حال ، شواهدی علیه به اصطلاح تصادف و مرگ او نیز وجود دارد.