পল্লী কবি জসীম উদ্দিন এর কবিতা

جاسم الدین، شاعر معروف بنگالی. بنگلادش شاعر روستایی به عنوان شناخته شده است.

این یک دلقک gamyera پسر مو بلند است،

لب سیاه و سفید سیاه هورنت، چه گل های رنگارنگ!

برنج خام مناقصه برگ دهان مثل مایا،

که با deche چمن سایه آغشته است.

در ژانویه سال 1903، سال اول شاعر جاسم الدین در روستای فریدپور jelara tambulakhana karenababara نام انصار الدین ملا متولد شد. او یک معلم مدرسه حرفه ای بود. مادر Ranachuta آمنه خاتون نام مستعار. Jasimuddin فریدپور رفاه مدرسه، و بعد از فریدپور 0.1938 مورد مطالعه به عنوان مدرس در دانشگاه داکا بنگالی پیوست. در سال 1969، D-روشن به افتخار شاعر دانشگاه ها Rabindra بهاراتی، عنوان اهدا شد.

درخت انار است که در واقع قبر مادر بزرگ خود را

سی سال دو چشم bhijaye آب

Enechinu بخشی خود را مانند یک mukha فرشته قرار دارد

ازدواج Kadimya است عروسک شکسته bhasaita کتاب

در اینجا من می خواهم که پشت و پاسخ در نظر گرفته

طلا من در سراسر خانه پراکنده شد تا Bhari به

و شاعر، شاعر جاسم الدین خاک روستایی است. ذهن شاعر را همیشه با باد و گرد و غبار از روستای دور. او پر جنب و جوش و آسان تلفظ کلمات در ذهن انسان به زیبایی طراحی شده است که، به زودی به عنوان خواننده توافق می کنید که روستای ما به جاسم الدین است. از طریق شعر، شاعر است، صمیمیت و همدلی با دوستان دوران کودکی شهری روستایی آن است. بدون جادو تبدیل به یک شاعر دیوانه روستا دوباره و دوباره تبدیل شده است. ملودی های مردمی در آهنگ های او، نوشته شده توسط مردم این کشور پر شده بود. درست جاسم الدین Nokshi Kanthar، sojana برگزیدهها محبوب گردنه، قفسه، dhanate، ranila نایر و واترمن، و شعر به طور خاص است پیوست. Kabyagulote جاسم الدین این احساس فوق العاده ای از شادی و درد و رنج مردم مشترک و موفقیت است. وی در 14 مارس 1976 به تصویب رسید.