Ardas

اردس (پنجابی: ਅਰਦਾਸ) یک دعای تنظیم شده در سیکیسم است.

اردس (پنجابی: ਅਰਦਾਸ) یک دعای تنظیم شده در سیکیسم است. این بخشی از خدمات عبادت در یک Gurdwara (معبد سیک) است ، آیین های روزانه مانند باز کردن Guru Granth Sahib برای prakash (نور صبح) یا بستن آن برای sukhasan (اتاق خواب شبانه) در Gurdwaras بزرگتر ، بستن عبادت جماعت در Gurdwaras های کوچکتر ، مناسک آداب معاشرت از قبیل نامگذاری فرزند یا آفرینیدن یک دوست عزیز ، نماز روزانه توسط سیک های فداکار و هرگونه مراسم مهم سیک.

اردس از سه بخش تشکیل شده است. در بخش اول ، فضائل ده گوروسی سیکیسم از گورو ناناک گرفته تا گورو گوبیند سینگ ، با خطوط از چندی دی وار از داماس گرانت آغاز می شود. بخش دوم تلاوت ها و پیروزی های خلسه و دادخواست را تلاوت می کند. سوم سلام بر نام الهی. قسمت اول و سوم تنظیم شده و قابل تغییر نیستند ، در حالی که قسمت دوم ممکن است متفاوت باشد ، کوتاه شود و شامل دعایایی مانند جستجوی کمک الهی یا نعمت در مواجهه با مشکلات روزمره باشد ، اما معمولاً به شکل توافقی است. در حالی که آواز خوانده می شود ، مخاطبان یا جانبازان سیک به طور معمول ایستاده می شوند ، با دستهایی که در ژست ناموستی تاشو بسته شده اند ، بسیاری با سر تعظیم ، با بعضی از آنها معمولاً "واژگورو" بعد از بخش های خاصی می گویند.

ارداس را به گورو گوبیند سینگ ، بنیانگذار خالسا و دهمین گورو سیکیسم نسبت می دهد.

ریشه کلمه Ardas مربوط به کلمه سانسکریت ard (अर्द) است که به معنی "درخواست ، سؤال ، گدایی" است. همچنین به کلمه فارسی "arzdasht" مربوط می شود که به معنی "دادخواست مکتوب ساخته شده توسط افراد تحتانی به یک برتر" است.