فلسفه ، زندگی نامه ، داستان زندگی و آثار الدین طوسی
محمد بن محمد بن الحسن اتصاسی (به فارسی: محمد بن محمد بن حسن طوسی 24 فوریه 1201 - 26 ژوئن 1274) ، معروف به ناشیرالدین آت توسی (فارسی: نصیر الدین طوسی ؛ یا به سادگی طوسی / ˈtuːsi) / در غرب) ، یک پیرو ، معمار ، فیلسوف ، دکتر ، دانشمند و دانشمند پارسی بود. او اغلب مبدأ ایده مثلثات به عنوان یک رشته ریاضی جداگانه است. وی شیعه دوازده امام شیعه است. دانشمند مسلمان ابن خلدون (1406-1332) طوسی را بزرگترین دانشمندان بعدی پارس می داند.
ناشیرالدین آت-تووئی در سال 1201 در شهر طوس در خراسان قرون وسطی (شمال شرقی ایران) متولد شد و از سنین پایین تحصیل را آغاز و آغاز کرد. وی در همدان و طوس به تحصیل قرآن ، حدیث ، فقه جعفری ، منطق ، فلسفه ، ریاضیات ، پزشکی و نجوم پرداخت.
به نظر می رسد او در یک خانواده شیعه به دنیا آمده و پدرش را در سنین جوانی از دست داده است. محمد جوان با تحقق خواسته های پدرش ، آموختن و تحصیلات را بسیار جدی گرفت و مسافت زیادی را طی کرد تا در جلسات سخنرانی دانشمندان مشهور شرکت کند و دانش کسب کند ، عملی که در آیین اسلامی او بسیار توصیه می شود. در سنین جوانی به نیشاپور رفت و در آنجا نزد فریدالدین داماد و ریاضیات نزد محمد حسیب در رشته فلسفه تحصیل کرد. وی همچنین با عطار نیشاپور ، معلم افسانه ای صوفی که بعداً توسط مغولان کشته شد ، ملاقات کرد و در جلسات سخنرانی قطب الدین المصری شرکت کرد.
وی در موصل ، ریاضیات و نجوم را نزد کمال الدین بن یونس (درگذشت 639 ح / 1242 م) ، شاگرد شرف الدین طوسی ، فرا گرفت. سپس وی با صدرالدین قناوی ، داماد ابن عربی مکاتبه کرد و به نظر می رسد که عرفان ، همانطور که توسط استادان صوفیه زمان خود تبلیغ می شد ، چندان مورد پسند تفکر وی نبوده و پس از فرصتی که برای وی مناسب بود ، کتاب راهنمای تصوف فلسفی خود را به شکلی تنظیم می کند. کتابچه کوچکی تحت عنوان اوصاف اشرف ، "نشانه های جلال".
هنگامی که ارتش چنگیز خان سرزمین مادری وی را ویران کرد ، وی در استخدام دولت نزاری اسماعیلی قرار گرفت و در این زمان که از قلعه ای به قلعه دیگر نقل مکان کرد ، مهمترین سهم را در علم داشت. وی پس از حمله سپاهیان مغول به پوری الموت اسیر شد.
این برنامه با موارد زیر تکمیل می شود:
- نامه یاسین و آب میوه آمما (تحلیل و نماز روزانه)
- داستانهای انگیزش اسلامی (تقویت کننده ایمان و اثبات عظمت الله)
- هیبت Dzikir و نماز