History of Egypt

مصر

تاریخ مصر به دلیل جریان رودخانه نیل با سواحل و دلتای حاصلخیز و همچنین دستاوردهای ساکنان بومی مصر و نفوذ خارجی، طولانی و غنی بوده است. بسیاری از تاریخ باستان مصر یک راز بود تا اینکه هیروگلیف های مصری با کشف و کمک سنگ روزتا رمزگشایی شدند. یکی از عجایب هفتگانه جهان باستان، هرم بزرگ جیزه است.

تمدن مصر باستان در حدود 3150 قبل از میلاد با اتحاد سیاسی مصر علیا و سفلی تحت رهبری اولین پادشاه سلسله اول، نارمر، ترکیب شد. حکومت عمدتا بومی مصر تا زمان فتح امپراتوری هخامنشی در قرن ششم قبل از میلاد ادامه داشت.

در سال 332 قبل از میلاد، اسکندر مقدونی، فرمانروای مقدونی، مصر را فتح کرد و هخامنشیان را سرنگون کرد و امپراتوری کوتاه مدت مقدونی را تأسیس کرد، که باعث پیدایش پادشاهی بطلمیوسی هلنیستی شد، که در سال 305 قبل از میلاد توسط یکی از ژنرال‌های سابق اسکندر، بطلمیوس اول سوتر، تأسیس شد. بطلمیوسیان مجبور بودند با شورش های بومی مبارزه کنند و درگیر جنگ های خارجی و داخلی بودند که منجر به زوال پادشاهی و الحاق نهایی آن به روم شد. مرگ کلئوپاترا به استقلال اسمی مصر پایان داد و در نتیجه مصر به یکی از استان های امپراتوری روم تبدیل شد.

فرمانروایی روم در مصر (از جمله بیزانس) از 30 قبل از میلاد تا 641 بعد از میلاد ادامه یافت، با یک فاصله کوتاه تحت کنترل امپراتوری ساسانی بین سالهای 619 و 629 که به نام مصر ساسانی شناخته می شد. پس از فتح مصر توسط مسلمانان، بخش‌هایی از مصر به استان‌های خلافت متوالی و سایر سلسله‌های مسلمان تبدیل شد: خلافت راشدین (632-661)، خلافت اموی (661-750)، خلافت عباسی (750-935)، خلافت فاطمی (909-1171). سلطنت ایوبی (1171–1260) و سلطنت ممالیک (1250–1517). در سال 1517، سلیم اول، سلطان عثمانی، قاهره را تصرف کرد و مصر را به امپراتوری عثمانی جذب کرد.

مصر تا سال 1805 کاملاً عثمانی باقی ماند، به جز در دوران اشغال فرانسه از 1798 تا 1801. از سال 1867، مصر به صورت اسمی یک دولت خراجی مستقل به نام خدیوات مصر شد. با این حال، خدیوات مصر در سال 1882 به دنبال جنگ انگلیس و مصر تحت کنترل بریتانیا قرار گرفت. پس از پایان جنگ جهانی اول و به دنبال انقلاب مصر در سال 1919، پادشاهی مصر تأسیس شد. در حالی که بریتانیا یک کشور مستقل قانونی بود، کنترل امور خارجی، دفاع و سایر امور را حفظ کرد. اشغال بریتانیا تا سال 1954 با توافق انگلیس و مصر در سال 1954 ادامه یافت.

جمهوری مدرن مصر در سال 1953 تأسیس شد و با عقب نشینی کامل نیروهای بریتانیا از کانال سوئز در سال 1956، رئیس جمهور جمال عبدالناصر (رئیس جمهور از 1956 تا 1970) اصلاحات زیادی را انجام داد و جمهوری عربی متحد کوتاه مدت را ایجاد کرد. سوریه). دوره او همچنین شامل جنگ شش روزه و ایجاد جنبش بین المللی غیرمتعهدها بود. جانشین او، انور سادات (رئیس جمهور از 1970 تا 1981) مسیر مصر را تغییر داد و از بسیاری از اصول سیاسی و اقتصادی ناصریسم دور شد، یک سیستم چند حزبی را دوباره برقرار کرد و سیاست اقتصادی انفتاح را آغاز کرد. او مصر را در جنگ یوم کیپور در سال 1973 رهبری کرد تا شبه جزیره سینا مصر را که اسرائیل از زمان جنگ شش روزه 1967 اشغال کرده بود، دوباره به دست آورد.

تاریخ اخیر مصر تحت سلطه وقایعی است که پس از سی سال حکومت حسنی مبارک، رئیس جمهور پیشین، به وقوع پیوسته است. انقلاب مصر در سال 2011 مبارک را سرنگون کرد و منجر به اولین رئیس جمهور منتخب دموکراتیک در تاریخ مصر، محمد مرسی شد. ناآرامی های پس از انقلاب 2011 و اختلافات مربوط به آن منجر به کودتای 2013 مصر، زندانی شدن مرسی و انتخاب عبدالفتاح السیسی به عنوان رئیس جمهور در سال 2014 شد.