Noorani Qaida in English

برای خواندن قرآن کریم با لهجه صحیح و تاجوه ، نورانی قیدا بهترین برنامه است

بهترین در بین شما کسی است که قرآن را یاد می گیرد و به دیگران می آموزد (صحیح بخاری)

برای خواندن قرآن کریم با لهجه صحیح و تاجوند ، لازم است یاد بگیرید که قید نورانی را با لهجه صحیح و تجویز بخوانید. نورانی قائده تقریباً تمام قوانین تلفظ قرائت قرآن کریم را در بر می گیرد.

نورانی قائده برنامه ای است برای بچه ها و بزرگان برای درک صحیح خواندن قرآن کریم. یادگیری قرآن را از اصول اولیه با نور القاعده شروع کنید.

تلاوت قرآن با تجوید به معنای تلفظ هر حرف با تمام خصوصیات مفصل آن مانند طولانی شدن مناسب ، مکث ، بینی ، تمایز و آوایی به همراه ریتم و تأکید مناسب در صورت لزوم است. مهمترین بخش تاجوید یادگیری در مورد موقعیت صحیح اعضای بدن گفتار و نحوه بیان است.

اگر حروف صحیح تلفظ نشوند ، معنی آیه / ayah / ayat را می توان تغییر داد. بنابراین مهم است که هر حرف قرآن را با تمام قوانین و ویژگی های آن صحیح تلاوت کنید.

این برنامه با هدف کمک به فهم این قوانین / قوانین و ارائه راهی ساده برای به یاد آوردن آنها است. با استفاده مکرر از برنامه Tajweed ، فرد نه تنها آخام را یاد می گیرد و آنها را به حافظه متعهد می کند ، بلکه سرانجام با استفاده صحیح از آن احکام تلاوت قرآن را آغاز می کند.

در زمینه تلاوت قرآن ، tajwīd (عربی: تَجْوِيدْ tajwīd ، IPA: [tædʒˈwiːd] ، 'elocution') مجموعه ای از قوانین برای تلفظ صحیح حروف با تمام خصوصیات آنها و استفاده از روش های مختلف سنتی است تلاوت (Qira'at). در عربی اصطلاح tajwīd / tajwid از ریشه سه قلو گرفته شده است ، به معنای تقویت یا چیزی عالی است. از نظر فنی ، به معنای دادن حق به هر حرف در تلاوت قرآن است.

تاریخ tajwid به تاریخ qira'at / qiraat / qirat گره خورده است زیرا هر یک از تلاوت کنندگان قوانین خود را از tajweed داشتند ، با هم همپوشانی زیادی دارند.

آیه اصلی قرآن درباره توجید آیه 73: 4 است: "... و قرآن را با تلاوت سنجیده تلاوت کنید." کلمه tartīl عربی: تَرْتِيْل ، همانطور که در این آیه به کار رفته است ، غالباً در حدیث (حدیث / حدیس / حدیث) بهمراه دستور آن نیز استفاده می شود. این بدان معنی است که آرامی ، دقیق و دقیق بیان شود.

مجموعه حدیثی ابو داود (داوود / داوود / داوود) دارای عنوانی با عنوان "توصیه [تلاوت با] تارتل در قرآن (مصحف)" است. با روایت آغاز می شود: "رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: به کسی که به قرآن اختصاص داده شده است گفته می شود که با دقت تلاوت کند ، صعود و تلاوت کند (عربی: رَتِّلّ) همانطور که وقتی با دقت تلاوت می کرد. در دنیا بود ، زیرا او وقتی به آخرین آیه ای که تلاوت می کند ، به محل زندگی خود خواهد رسید. (سنان ابی داود 1464). این روایت اهمیت شیوه تلاوت و تأثیرات مثبت آن در زندگی پس از زندگی را بیان می کند. روایت بعدی اهمیت تمدید را توضیح می دهد (عربی: مَدًّا): "قطعه گفت: من از انس در مورد تلاوت قرآن توسط پیامبر صلی الله علیه و آله پرسیدم ، فرمود: او قبلاً بیان داشت: لهجه های بلند به وضوح (عربی: كَانَ يَمُدُّ مَدًّا) (Sunan ابی داود 1465). " این روایت همچنین نشان می دهد که حتی اصحاب پیامبر عباراتی را به کار برده اند که امروزه هنوز هم در احکام تاجواد به کار می روند.

الفبای عربی دارای 28 حرف اساسی است ، به علاوه حمزه (ء).

ا ب ت ث ج ج ح خ د ذ ر ذ س ش ص ض ط ظ ظ ع غ ف ق ك ل م ن و ی ی

مقاله قطعی عربی الکله است (یعنی حرف الیف و پس از آن لام). lām در al- اگر حرف پس از آن "qamarīyah" ("قمری") تلفظ شود ، اما اگر حرف پس از آن "shamsīyah" ("خورشیدی") باشد ، l ،m پس از آن بخشی از نامه زیر می شود (است جذب شده) "خورشیدی" و "قمری" برای این نمونه ها توصیف شدند زیرا کلمات "ماه" و "خورشید" (القمر و خاکستر شمس ، به ترتیب) نمونه هایی از این قانون هستند.

حروف قمری: ا ب ج حخ خ ع غ ف ق ك م هُ و ی

حروف خورشیدی: ت ث د ذ ر ز س ش ص ض ط ظ ظ ن