Psalm 78

مزمور عالی

1 (Maschil of Asaph.) ای قوم من به شریعت من گوش فرا دهید و گوشهای خود را به سخنان دهان من متمایل کنید.

2 زبان خود را در مَثَلی باز خواهم کرد: سخنان سیاه قدیم را بر زبان خواهم آورد:

3 که ما شنیدیم و دانستیم و پدران ما به ما گفته‌اند.

4 ما آنها را از فرزندان خود پنهان نخواهیم کرد و ستایش خداوند و قوت او و کارهای شگفت‌انگیز او را که انجام داده است به نسل آینده نشان خواهیم داد.

5 زیرا او شهادتی را در یعقوب قرار داد، و در اسرائیل شریعت مقرر کرد که به پدران ما امر فرمود تا آنها را به فرزندان خود بشناسانند.

6 تا نسل آینده آنها را بشناسد، حتی فرزندانی که باید متولد شوند. چه کسانی باید برخیزند و آنها را به فرزندان خود اعلام کنند:

۷ تا امید خود را به خدا بسپارند و کارهای خدا را فراموش نکنند، بلکه احکام او را نگاه دارند.

8 و ممکن است مانند پدران خود، نسلی سرسخت و سرکش نباشند. نسلی که دل خود را درست نکرد و روحشان نزد خدا ثابت قدم نبود.

9 بنی افرایم که مسلح بودند و کمان داشتند، در روز جنگ برگشتند.

10 آنها به عهد خدا نگاه نکردند و از پیروی در شریعت او امتناع کردند.

11 و کارهای خود و شگفتی های خود را که به آنها نشان داده بود فراموش کرد.

12 او در نزد پدران ایشان در زمین مصر در مزرعه صوعان کارهای شگفت انگیزی کرد.

13 او دریا را تقسیم کرد و آنها را از آن عبور داد. و آبها را به صورت توده ای برپا کرد.

14در روز نیز ایشان را با ابر و تمام شب را با نور آتش هدایت می‌کرد.

15 صخره‌های بیابان را شکافت و مانند اعماق عظیم به آنها نوشیدنی داد.

16 او نهرها را از صخره بیرون آورد و آبها را مانند نهرها جاری ساخت.

17 و با برانگیختن حق تعالی در بیابان، بر او گناه بیشتری کردند.

18 و خدا را در دل خود با درخواست گوشت برای شهوت خود وسوسه کردند.

19 آری، آنها علیه خدا صحبت کردند. گفتند: آیا خدا می تواند در بیابان سفره ای فراهم کند؟

20 اینک او صخره را زد که آبها فوران کردند و نهرها طغیان کردند. آیا او می تواند نان هم بدهد؟ آیا او می تواند برای قوم خود گوشت فراهم کند؟

21 پس خداوند این را شنید و خشمگین شد. پس آتشی بر یعقوب افروخته شد و بر اسرائیل خشم نیز برخاست.

22 زیرا آنها به خدا ایمان نداشتند و به نجات او اعتماد نداشتند.

23 اگر چه از بالا به ابرها فرمان داده و درهای آسمان را گشوده بود،

24 و منّا بر ایشان می بارید تا بخورند و از ذرت بهشت ​​به ایشان داده بود.

25 انسان غذای فرشتگان را خورد و برای آنها گوشت کامل فرستاد.

26 او باد مشرقی را در آسمان وزیدن داد و با قدرت خود باد جنوب را وارد کرد.

27 و گوشت بر ایشان مانند خاک بارید و پرندگانی مانند ریگ دریا.

28 و آن را در وسط اردوگاه ایشان در اطراف محل سکونت ایشان رها کرد.

29 پس آنها خوردند و سیر شدند.

30 از شهوت خود بیگانه نبودند. اما در حالی که گوشت آنها هنوز در دهانشان بود،

31 خشم خدا بر ایشان نازل شد و چاق‌ترین آنها را کشت و برگزیدگان اسرائیل را شکست.

32 برای همه اینها همچنان گناه کردند و به کارهای شگفت انگیز او ایمان نیاوردند.

33 پس روزهای ایشان را در بیهودگی و سالهای ایشان را در تنگنا از بین برد.

34 چون آنها را کشت، آنگاه او را طلبیدند و زود برگشتند و خدا را جویا شدند.

35 و به یاد آوردند که خدا صخره ایشان است و خدای متعال نجات دهنده ایشان.

36 با این حال، آنها با زبان خود او را چاپلوسی کردند و با زبان خود به او دروغ گفتند.

37 زیرا دل ایشان با او راست نبود و بر عهد او ثابت قدم نبودند.

38 امّا او که پر از شفقت بود، گناه ایشان را بخشید و ایشان را هلاک نکرد، آری، بارها خشم خود را برگرداند و تمام خشم خود را برانگیخت.

39 زیرا او به یاد آورد که آنها فقط جسم بودند. بادی که می گذرد و دیگر نمی آید.

40 چقدر او را در بیابان برانگیختند و در صحرا غمگینش کردند!

41 آری، برگشتند و خدا را امتحان کردند و قدوس اسرائیل را محدود کردند.