روز همه مقدسین یا مردگان را به عزیزانتان تبریک بگویید.
اول نوامبر روزی است که در آن روز همه مقدسین در بسیاری از نقاط جهان جشن گرفته می شود. این جشن ریشه در سنت کاتولیک دارد و هدف آن گرامیداشت و یاد همه مقدسین و شهدا اعم از شناخته شده و گمنام است که اعتقاد بر این است که به شکوه بهشتی دست یافته اند. همچنین فرصتی برای یادآوری عزیزانی است که از دنیا رفته اند و گمان می رود در بهشت هستند.
منشأ روز همه مقدسین به قرن چهارم پس از میلاد باز می گردد، زمانی که پاپ بونیفایس چهارم پانتئون را در رم به عنوان مکانی برای عبادت اختصاص داده شده به مریم مقدس و شهدا تقدیم کرد. تاریخ اول نوامبر بعداً توسط پاپ گرگوری سوم در قرن هشتم تعیین شد و بعداً در قرن نهم، پاپ گریگوری چهارم این جشن را به کل کلیسای کاتولیک گسترش داد.
در بسیاری از فرهنگ‌ها، به‌ویژه فرهنگ‌هایی که سنت‌های ریشه‌دار کاتولیک دارند، روز همه مقدسین روز تأمل، فداکاری و بازدید از گورستان است. مردم برای نظافت بر مزار عزیزانشان می‌روند، آنها را با گل تزئین می‌کنند و به یاد آنها شمع روشن می‌کنند.
در این روز کلیسا برای همه درگذشتگانی که پس از غلبه بر برزخ، کاملاً تقدیس شده اند، چشم انداز سعادتمندی را به دست آورده اند و از زندگی ابدی در حضور خدا برخوردار شده اند، جشن می گیرد. به همین دلیل است که "روز همه مقدسین" است. این جشن فقط به افتخار مقدسین یا مقدسینی که در فهرست کسانی هستند که مقدس شده اند و کلیسا در روز خاصی از سال برای آنها جشن می گیرد، جشن گرفته نمی شود. همچنین به افتخار همه کسانی که قدیس نشده‌اند اما قبلاً در حضور خدا در کلیسای پیروزمند او زندگی می‌کنند، جشن گرفته می‌شود.
روز مردگان یک جشن سنتی با منشأ ماقبل اسپانیایی است که به احترام متوفی می پردازد. این جشن عمدتاً در مکزیک جشن گرفته می‌شود، اگرچه در مناطق دیگر با نفوذ فرهنگی مکزیک نیز برگزار می‌شود، اما در تاریخ‌های 1 و 2 نوامبر برگزار می‌شود، تاریخ‌هایی که مصادف با جشن‌های کاتولیک روز همه مقدسین و روز همه روح‌ها است.
این جشن تلفیقی از باورهای بومی و سنت های کاتولیک است که توسط استعمارگران اسپانیایی آورده شده است. در دنیای ماقبل اسپانیایی، مرگ به عنوان یک پایان قطعی تلقی نمی شد، بلکه به عنوان مرحله ای در یک چرخه گسترده تر از وجود تلقی می شد. مردگان همچنان در هواپیمای متفاوتی به زندگی خود ادامه می دهند و در طول روز مردگان، اعتقاد بر این است که آنها به دنیای زنده ها باز می گردند تا با عزیزان خود متحد شوند.
مشخصه این جشن، محراب های رنگارنگ آن است که پر از هدایایی است که شامل عکس های متوفی، غذا، گل (به ویژه گل همیشه بهار)، شمع، بخور و سایر اشیایی است که برای متوفی معنی داشت. این محراب‌ها نه تنها به یاد کسانی است که دیگر اینجا نیستند، بلکه برای هدایت روح مردگان به خانه و نزدیکان زنده‌شان است.
یکی دیگر از نمادهای نمادین این تعطیلات "لا کاترینا" است، یک چهره اسکلتی با لباس شیک، که نشان دهنده این ایده است که صرف نظر از ثروت یا موقعیت ما در زندگی، همه ما در مرگ با سرنوشت مشابهی روبرو هستیم.
در طول زمان، روز مردگان به دلیل سنت و معنای غنی آن شناخته شده است. در سال 2008، یونسکو آن را در فهرست میراث فرهنگی ناملموس بشریت قرار داد و اهمیت آن را به عنوان یک بیان فرهنگی که جوامع را متحد می‌کند و حس هویت ایجاد می‌کند، برجسته کرد.
به طور خلاصه، روز مردگان جشنی است که یاد و خاطره آن مرحوم را گرامی می دارد، دوگانگی مرگ و زندگی را به رسمیت می شناسد و پیوندهای اجتماعی و خانوادگی را تقویت می کند. این مظهر این است که چگونه فرهنگ مکزیکی مرگ را پذیرفته و به آن احترام می گذارد و آن را نه به عنوان یک پایان، بلکه به عنوان بخشی جدایی ناپذیر از چرخه زندگی می داند.
ممنون از ارزیابی های مثبت شما
درود ما بر همه شما دوستان!
خدا عشق است!
روز همه مقدسین و روز مردگان مبارک!