رمان بگو سیب

Katakanlah Novel keju

مقدمه :

عقب تر بایست…

کمی نگاهم کن ، با همان چشمانی که دنیای کوچک مرا تشکیل میدهند و درون جهان پر رمز و رازش خانه ام را ساخته ام.

نگاهت را مهربان کن.همانند وقت هایی که بی هوا نگاهم میکنی و از مژه هایت هم مهر و عشق تراوش میکند.

لبخند بزن…خفته و ناپیدا ، فقط کمی انحنا به لبهایت بده و بگذار کنار چشمانت از این خنده ی خفته چین بخورد

، همانند وقت هایی که شیطنت هایم تو را به خنده می اندازد و آن را قورت میدهی تا رسوا نشوی‌.

دستانت را روی سینه ات جمع کن.روی همان سینه ای که تنها جایگاه من است و بس ،روی همان سینه ای

که شب ها جای بالش زیر سرم میگذارم.

پاهایت را محکم کنار هم قرار بده.محکم و استوار بایست و دلم را بلرزان.

موهایت را روی پیشانی ات بریز و کاری کن تار به تارش دل ببرد از من دلداده.

حالا دوباره نگاهم کن…جدی..مهربان و عاشق.

میخواهم عکست را بگیرم و قاب کنم برای دیوار قلبم…

دوربین را زوم میکنم رویت و تو تنها یک کلمه بگو تا تمامت را ثبت کنم در لنز دوربینم.

بگو…بگو سیب.‌.

سخنی با خوانندگان رمان :

دنیای هفت رنگ هنر ، قراره دو آدم با دوجنس مختلف و تو خودش حل کنه ، قراره یک ماز پیچ در پیچ پیش

روشون بزاره که تهش به حس لطیفی مثل عشق ختم بشه..دختر و پسر این داستان قرار نیست لج کنن

و با غرور احمقانشون هم و دلگیر کنن ، قراره تنها به هم کمک کنن که طعم عشق و به شیرینی توت فرنگی

با دونه های دوست داشتنی منطقش زیر زبون حس کنن و ثابت کنن برای عاشقی حتما نباید هم و عذاب

بدن ، بلکه باید بهم حس امنیت و آرامش هدیه کنند.داستان به شادی دنیای هنر نقش می خوره و قراره با

شادی هم از سکانس آخرش عکس گرفته بشه..سعی کردم طوری بنویسم که برای هر سنی مناسب

باشه و قلمم و از پورن دور نگه دارم پس با شخصیتا همراه باشین..برای درک بهتر کارتوصیه می کنم قبلش

رمان چه خوبه عاشقی رو به قلم خودم بخونین…مجهولات ذهنیتون طی داستان با خوندنش راحت تر پاسخ

داده می شه ولی اگر نخوندینم به درکتون از داستان صدمه ای نخواهد زد ”