Дуо магзи ибодат

дуъо мағзи ибодат

дуъо мағзи ибодат

Саҳифаи аввал

ДУЪО - МАҒЗИ ИБОДАТ

ОДОБИ ДУЪО

ШАРТИ ҚАБУЛИ ДУЪО

АСАРИ ИҶОБАТИ ДУЪО

ВАҚТҲОИ ИҶОБАТИ ДУЪО

АСАРИ ЛУҚМАН ҲАЛОЛ

АСАРИ ЛУҚМАН ҲАРОМ

ДИЛО БИСӮЗ

КУЛЛИ ДУЪО МУСТАҶОБ АСТ

ДУЪО ВА ОМИН

СУРАИ ФОТИҲА – СУРАИ ДУЪОИЯ

ДУЪОРО ИХЛОС БОЯД

ЧАҲОР ДУЪОИ МУСТАҶОБ

ДАСТ АЗ ТАЛАБ НАДОРАМ...

ГАНҶИ БЕРАНҶ

ДУЪОИ ПОДОШИ ХИДМАТ

ДУЪОҲОИ ҚУРЪОНӢ

ТАЛАБИ НЕКӮИИ ДУНЁ ВА ОХИРАТ

ТАЛАБИ РУШДУ ҲИДОЯТ

ТАЛАБИ ФАРЗАНДИ СОЛЕҲ

ТАЛАБИ НАҶОТ ДАР РӮЗИ ҚИЁМАТ

ТАЛАБИ ОМӮРЗИШИ ГУНОҲ

ТАЛАБИ МАҒФИРАТИ ПАДАРУ МОДАР

ТАЛАБИ ФАТҲУ КУШОИШИ КОР

ТАЛАБИ МАНЗИЛИ НЕК

ТАЛАБИ ҲИФЗИ ИМОН

ТАЛАБИ МАҒФИРАТИ ХЕШ

ТАЛАБИ БАХТУ СЛОДАТИ ОИЛА

ТАЛАБИ НАҶОТ АЗ ЗОЛИМ ВА ФАРОХИИ РИЗҚУ РӮЗӢ

ДУЪОҲОИ ШАБОНАРӮЗИИ РАСУЛУЛЛОҲ (с)

ПАРВАРДИГОРО, МЕПУРСАМ ТУРО

ДУ КАЛИМАН ХУДО ДӮСТДОШТА

ДУЪОИ ДАВОИ 99 ДАРД

ФОИДДНОКТАРИН ДУЪО

ДУЪОИ МУХТАСАР

ДУЪОИ НЁКУИИ ДУН ВА ОХИРАТ

«ЛО ИЛОҲА ИЛЛАЛЛОҲ» МУКОФОТИ ҶАННАТ АСТ

ДУЪОИ ИСМИ АЪЗАМ

ОЯТИ ИСМИ АЪЗАМ ИН АСТ

ИСМИ АЪЗАМ

ИМТИҲОНИ ИСМИ АЪЗАМ

ДУЪОИ МАНЗИЛ

ДУЪОИ ВАҚТИ ХОБ

ТАЛАБИ ХОБИ НЕК

ПАНОҲ АЗ ХОБИ БАД

ДУЪО ДАР ВАҚТИ АЗ ХОБ ХЕСТАН

ТАРИҚАТ ВА ДУЪОИ ИСТИХОРА

ДУЪОҲОИ ШИФОИЯ

НОМИ ХУДО ШИФО АСТ

ШИФО АЗ ХУДОСТ

ДУЪОИ ШИФОИ БЕМОР

ДУЪОҲОИ БАЪДИ НАМОЗ

ДУЪОИ ВАЪДИ НАМОЗИ ТАРОВИҲ

ДУЪОҲОИ БАЪДИ ТИЛОВАТИ ҚУРЪОН

ҲАФФ САЛОМ, ҲАФТ ФАТҲ, ҲАФТ ШИФО

ДУЪОҲОИ МЛНОСИКИ ҲАҶ

ДУЪОҲОИ РУЗА

ДУЬОҲОЁ, КИ ДАСТШӮЯНДА БАРОИ

ДӮЪОИ ПЕШ АЗ ТАЪОМ ХӮРДАН

ЛУЪОИ Б АЪЛИ ТАЪОМ ХӮРЛАН

ДУЪО ДАР ҲАҚҚИ ШАХСИ САФАРКУНАНДА

СИАЙИДИ ИСТИҒФОР

ДУЪО ДАР ҲАҚҚИ ОИЛАИ НАВБУНЁД

ДУЪОИ ДИГАР

ДУЪОИ ДИГАР

ДУЪОИ ДИГАР

ДУЪО ЛАР ҲАҚИ КӮДАКИ АҚИҚАШУДА

ДУЪОҲОИ ХАЙР

ДУЪОНОМАН ШАЙХ АБӮСАИДИ АБУЛХАЙР

ДУЪОНОМАИ ДИГАР

ЁД КУНЕД МАРО ВА ДУЪО

«ПАС ЁД КУНЕД МАРО...»

«ТО ЁД КУНАМ ШУМОРО...»

САЛАВОТ САБАБИ ИҶОБАТИ ДУЪО

САЛАВОТИ ФАРИЗА

САЛАВОТИ ВОҶИБ

САЛАВОТИ СУННАТ

САЛАВОТИ МУСТАҲАБ

САВОБИ САЛАВОТ БЕИНТИҲОСТ

САЛАВОТ САБАБИ НАҶОТ АЗ БАЛОЮ ТӮҲМАТ АСТ

САЛАВОТ САБАБИ БАРОМАДАНИ ҲОЧАТ АСТ

АЗ ФАЗИЛАТИ САЛАВОТ ДАР ХОБ ДИДАНИ ПАЙҒАМБАР (С)

ПАЙҒАМБАР (С) САЛАВОТИ УММАТРО МЕШУНАВАНД

ОХИРДУЪО

КӮШ, ТО ХАЛҚРО БА КОР ОЙ

ДУЪО - МАҒЗИ ИБОДАТ

Бисмиллоҳир раҳмонир раҳим

Ҳамду сано, шукру сипоси фаровон ба холиқи якто, фарди беҳамто ва дуруду салавот ба беҳтарин паёмбари Ӯ Муҳаммад Мустафо (с) ва бар олу асҳоби эшон. Аммо баъд.

Сароғози ҳаман амалҳои солеҳи бандагони мӯъмин бо номҳои беҳтарини зот ва сифоти Худованд, ки «Бисмиллоҳир раҳмонир раҳим» аст ва бо ҳамду сипосу ситоиши беҳад ифтитоҳ меёбад, ин маҷмӯъа низ бо ин номҳои ҳусноро зебу зинат ёфта, бо дуруду салавоти бепоён ба афзали анбиё ҳазрати Муҳаммади Мустафо (с) ороста гардид.

Офаридагори кулли мавҷудот бо меҳрубониҳои зиёд, барои бандагонаш неъматҳои фаровон ато намудааст, ки эшон ба ҳисоби он рафта наметавонанд. Чуноне, ки дар ояти карима омадааст: «Агар неъматҳои беинтиҳои Худоро бихоҳед ба шумор оваред, ҳаргиз ҳисоби он натавонед кард» (Сураи Иброҳим, ояти 34).

Ман бе ту даме қарор натавонам кард,

Зҳсони туро шумор натабонам кард.

Гар бар тани ман забон шавад ҳар мӯе,

Як шукри ту аз ҳазор натабонам кард.

(Далоилул хайрот)

Бар ивази ин неъматҳои гаронбаҳои Худованд бояд, ки банда шукргузор бошад ва умри пурҳимати худро дар ин дунёи имтиҳон бо тоаъту ибодат гузаронад ва баҳри дунёи абадии хеш тӯшаи муносибе омода созад, зеро, ки Худои таъоло тамоми мавҷудоти рӯи заминро барои ҳаёти осоиштаи ннсон ба хидмат омода сохтааст:

Абру боду маҳу хуршеду фалак дар коранд,

То ту ноне ба каф орию ба ғафлат нахурӣ.

Ҳама аз баҳри ту саргаштаву фармонбардор,

Шарти инсоф набошад, ки ту фармон набарӣ.

Ҳазрати пайғамбар (с) фармудаанд: «Лайса шайун акрама индаллоҳи минад дуъои», яъне назди Худованд аз ҷумлаи ибодатҳо аз дуъо мукаррамтар чизе набошад.