Byzantine Empire History

Het Byzantijnse rijk, ook wel het Oost-Romeinse rijk genoemd

Het Byzantijnse Rijk, ook wel aangeduid als het Oost-Romeinse Rijk, was de voortzetting van het Romeinse Rijk in het Oosten tijdens de Late Oudheid en de Middeleeuwen, toen de hoofdstad was Constantinopel (het huidige Istanbul, die was opgericht als Byzantium) . Hij overleefde de versnippering en de val van het West-Romeinse Rijk in de 5e eeuw na Christus en bleef bestaan ​​voor nog eens duizend jaar tot het in 1453 viel op de Ottomaanse Turken Gedurende het grootste deel van haar bestaan, het keizerrijk was de meest krachtige economische, culturele en militaire macht in Europa. Beide "Byzantijnse Rijk" en "Oost-Romeinse Rijk" zijn historiografische termen gecreëerd na het einde van het rijk; haar burgers verder te verwijzen naar hun rijk als het Romeinse Rijk (Grieks:. Βασιλεία τῶν Ῥωμαίων, tr Basileia Tôn Rhōmaiōn; Latijn: Imperium Romanum) of Roemenië (Ῥωμανία), en zich als 'Romeinen'.

Verschillende signaal gebeurtenissen uit de 4e tot 6e eeuw markeren de overgangsperiode waarin het Romeinse Rijk Griekse Oosten en Latijns-West verdeeld. Constantine I (r. 324-337) reorganiseerde het rijk, maakte Constantinopel de nieuwe hoofdstad, en gelegaliseerd christendom. Onder Theodosius I (r. 379-395), het christendom werd het Rijk de officiële staatsgodsdienst en andere religieuze praktijken werden verboden. Tot slot, onder het bewind van Heraclius (r. 610-641), het Empire militaire en administratie werden geherstructureerd en de Griekse aangenomen voor officieel gebruik in plaats van Latijn. Dus, hoewel de Romeinse staat voortgezet en Romeinse staat tradities werden gehandhaafd, moderne historici onderscheiden Byzantium uit het oude Rome, voor zover het was gericht op Constantinopel, gericht op de Griekse plaats van Latijnse cultuur, en wordt gekenmerkt door het orthodoxe christendom.