gitaarklanken

gitaargeluiden voelt u zich als een echte gitaar rond er wordt afgespeeld

De gitaar is een muziekinstrument geclassificeerd als een geërgerd snaarinstrument met overal van vier tot en met 18 snaren, meestal met zes. Het geluid wordt ofwel akoestisch geprojecteerd met behulp van een holle houten of kunststof en houten doos (voor een akoestische gitaar), of via elektrische versterker en een luidspreker (voor een elektrische gitaar). Het wordt meestal gespeeld door tokkelen of plukken van de snaren met de vingers, duim of nagels van de rechterhand of met een pick tijdens het vreten (of drukken tegen de frets) de snaren met de vingers van de linkerhand. De gitaar is een soort chordofoon, traditioneel gemaakt van hout en bespannen met ofwel darm, nylon of stalen snaren en onderscheiden van andere chordophones door zijn constructie en tuning. De moderne gitaar werd voorafgegaan door de gittern, de vihuela, de vier-gangen Renaissance gitaar, en de vijf-gangen barokgitaar, die allemaal bijgedragen aan de ontwikkeling van de moderne zes-string instrument.

Er zijn drie belangrijke soorten van de moderne akoestische gitaar: de klassieke gitaar (nylon-snarige gitaar), de staal-snarige akoestische gitaar, en de archtop gitaar, die soms een "jazz guitar" wordt genoemd. De toon van een akoestische gitaar wordt door de snaren trilling versterkt door het holle lichaam van de gitaar, die fungeert als een resonantiekamer. De klassieke gitaar wordt vaak gespeeld als solo-instrument met behulp van een uitgebreide finger-picking techniek waarbij elke snaar individueel wordt geplukt door de vingers van de speler, in tegenstelling tot die getokkeld. De term "finger-picking" kan ook verwijzen naar een bepaalde traditie van folk, blues, bluegrass en country gitaarspel in de Verenigde Staten. De akoestische basgitaar is een lage tonen instrument dat is een octaaf lager dan een gewone gitaar.

Elektrische gitaren, geïntroduceerd in de jaren 1930, gebruik maken van een versterker en een luidspreker die zowel maakt het geluid van het instrument luid genoeg voor de artiesten en het publiek te horen, en, gezien het feit dat het een elektrisch signaal wanneer het wordt afgespeeld produceert, die elektronisch kan manipuleren en vorm de toon met behulp van een equalizer (bijvoorbeeld, bas en treble knopjes) en een grote verscheidenheid van elektronische effecten eenheden, de meest gebruikte criteria zijn vervorming (of "overdrive") en reverb. Vroege versterkte gitaren gebruik van een hol lichaam, maar een massief houten lichaam werd uiteindelijk gevonden geschikter in de jaren 1960 en 1970, omdat het minder gevoelig voor ongewenste akoestische feedback "howls". Zoals met akoestische gitaren, zijn er een aantal soorten van elektrische gitaren, met inbegrip van hollowbody gitaren, archtopgitaar (gebruikt in jazz gitaar, blues en rockabilly) en solid-body gitaren, die op grote schaal worden gebruikt in de rockmuziek.

De luide, versterkt geluid en sonische macht van de elektrische gitaar gespeeld door een gitaarversterker heeft een belangrijke rol in de ontwikkeling van blues en rock muziek gespeeld, zowel als begeleidingsinstrument (spelen riffs en akkoorden) en het uitvoeren van gitaarsolo's, en in veel rots subgenres, met name de heavy metal muziek en punk rock. De elektrische gitaar heeft een grote invloed op de populaire cultuur gehad. De gitaar wordt gebruikt in een breed scala van muzikale genres wereldwijd. Het wordt erkend als een primaire instrument in genres als blues, bluegrass, country, flamenco, folk, jazz, jota, mariachi, metal, punk, reggae, rock, soul, en vele vormen van pop.