History of Gabon

Gabon

Er is weinig bekend over de geschiedenis van Gabon voorafgaand aan het Europese contact. Bantu-migranten vestigden zich vanaf de 14e eeuw in het gebied. Portugese ontdekkingsreizigers en handelaars arriveerden eind 15e eeuw in het gebied. De kust werd vervolgens een centrum van de transatlantische slavenhandel, waarbij Europese slavenhandelaren in de 16e eeuw naar de regio arriveerden. In 1839 en 1841 vestigde Frankrijk een protectoraat over de kust. In 1849 werden gevangenen vrijgelaten uit een buitgemaakt slavenschip dat Libreville stichtte. In 1862–1887 breidde Frankrijk zijn controle uit, inclusief het binnenland van de staat, en nam het de volledige soevereiniteit over. In 1910 werd Gabon onderdeel van Frans Equatoriaal Afrika en in 1960 werd Gabon onafhankelijk.

Ten tijde van de onafhankelijkheid van Gabon bestonden er twee belangrijkste politieke partijen: het Gabonese Democratische Blok (BDG), geleid door Léon M'Ba, en de Gabonese Democratische en Sociale Unie (UDSG), geleid door Jean-Hilaire Aubame. Bij de eerste verkiezingen na de onafhankelijkheid, die onder een parlementair systeem werden gehouden, slaagde geen van beide partijen erin een meerderheid te behalen; de leiders waren het vervolgens eens met een tweepartijenstelsel en hanteerden één enkele kandidatenlijst. Bij de verkiezingen van februari 1961, gehouden onder het nieuwe presidentiële systeem, werd M'Ba president en werd Aubame minister van Buitenlandse Zaken. De eenpartijoplossing viel in 1963 uiteen en in 1964 vond een bloedeloze staatsgreep plaats. In maart 1967 werden Leon M'Ba en Omar Bongo tot president en vice-president gekozen. M'Ba stierf later dat jaar. Bongo verklaarde Gabon tot een eenpartijstaat, ontbond de BDG en richtte de Gabonese Democratische Partij (PDG) op. Ingrijpende politieke hervormingen in 1990 leidden tot een nieuwe grondwet, en de PDG behaalde een grote meerderheid bij de eerste meerpartijenverkiezingen in het land in dertig jaar. Ondanks de onvrede van oppositiepartijen bleef Bongo president tot aan zijn dood in 2009.