History of Tuvalu

De inwoners van Tuvalu waren de Polynesiërs

De eerste bewoners van Tuvalu waren de Polynesiërs, dus de oorsprong van de mensen van Tuvalu kan worden herleid tot de verspreiding van mensen uit Zuidoost-Azië, van Taiwan, via Melanesië en over de eilanden in de Stille Oceaan van Polynesië.

De kapiteins en kaartmakers gaven verschillende namen aan afzonderlijke eilanden bij bezoekende Europese schepen. In 1819 heette het eiland Funafuti Ellice's Island; de naam Ellice werd toegepast op alle negen eilanden, naar het werk van de Engelse hydrograaf Alexander George Findlay. De Ellice-eilanden kwamen eind 19e eeuw onder de invloedssfeer van Groot-Brittannië als gevolg van een verdrag tussen Groot-Brittannië en Duitsland met betrekking tot de afbakening van de invloedssferen in de Stille Oceaan. Elk van de Ellice-eilanden werd tussen 9 en 16 oktober 1892 door kapitein Gibson van HMS Curacoa uitgeroepen tot Brits protectoraat. De Ellice-eilanden werden van 1892 tot 1916 beheerd als Brits protectoraat door een Resident Commissioner als onderdeel van de British Western Pacific Territories (BWPT ), en vervolgens als onderdeel van de Kolonie van de Gilbert- en Ellice-eilanden van 1916 tot 1976. De Verenigde Staten claimden Funafuti, Nukufetau, Nukulaelae en Niulakita onder de Guano Islands Act van 1856. Deze claim werd verworpen onder het vriendschapsverdrag van 1983 tussen Tuvalu en de Verenigde Staten.

In 1974 stemden de Ellice-eilandbewoners voor een aparte Britse afhankelijkheidsstatus als Tuvalu, waarbij ze zich afscheidden van de Gilbert-eilanden die na de onafhankelijkheid Kiribati werden. Tuvalu werd op 1 oktober 1978 volledig onafhankelijk binnen het Gemenebest. Op 5 september 2000 werd Tuvalu het 189e lid van de Verenigde Naties.

De nationale bibliotheek en archieven van Tuvalu bevatten "essentiële documentatie over het culturele, sociale en politieke erfgoed van Tuvalu", inclusief de overgebleven archieven van het koloniale bestuur, evenals de overheidsarchieven van Tuvalu.

Opmerking:

Deze app is ontwikkeld voor onderwijs- en onderzoeksdoeleinden met fair use-wetgeving, is van toepassing onder Creative Common-licentie en schendt niet het beleid over door Google weergegeven advertenties op schermen met gerepliceerde inhoud. Fair use is een doctrinewet die beperkt gebruik van auteursrechtelijk beschermd materiaal toestaat zonder voor onderwijs- en onderzoeksdoeleinden eerst toestemming moeten krijgen van de auteursrechthebbende.