LOGIC OF HEGEL

Georg Wilhelm Hegel beschreef zijn opvatting van logica in Science of Logic.

Hegels logica is een dialectische metafysica of een systeem van dialectiek; het is een ontwikkeling van het idee dat denken en zijn één actieve entiteit zijn. Het klassieke Aristotelische syllogisme is ook opgenomen in Science of Logic; het wordt echter gezien als een stadium van de "oorspronkelijke eenheid van denken en bestaan" in plaats van als een onpersoonlijk, formeel redeneermiddel.

Hegel beschouwde Immanuel Kants bewering dat het denken de werkelijkheid (het zijn) van binnenuit vormt en dat de werkelijkheid (het zijn) in veel opzichten identiek is aan het denken als de belangrijkste bijdrage van het Duitse idealisme, dat begon met Kant en culmineerde in zijn eigen filosofie. Uiteindelijk hebben subject en object, denken en bestaan ​​dezelfde structurele componenten. Hegel geloofde dat alle realiteit uiteindelijk een rationele structuur heeft, daarom gaat logica niet alleen over redeneren of argumenteren, maar ook over het rationele, structurele hart van alle realiteit en al haar dimensies. Als gevolg hiervan behoren analyses van zijn, leegte, worden, bestaan, realiteit, essentie, reflectie, concept en methode tot de onderwerpen die worden behandeld in Hegels Science of Logic. Het bevatte de meest grondige uitleg van zijn dialectiek zoals die was ontwikkeld.