Psalm 22

Uitstekende Psalm

1 (Tot de hoofdmuzikant op Aijeleth Shahar, een psalm van David.) Mijn God, mijn God, waarom hebt u mij verlaten? waarom ben je zo ver van mij te helpen, en van de woorden van mijn gebrul?

2 O mijn God, ik roep overdag, maar u hoort het niet; en in het nachtseizoen, en ben niet stil.

3 Maar gij zijt heilig, o gij die de lofzangen van Israël bewoont.

4 Onze vaders vertrouwden op u: zij vertrouwden, en gij hebt hen bevrijd.

5 Zij riepen tot u en werden verlost; zij vertrouwden op u en werden niet beschaamd.

6 Maar ik ben een worm en geen man; een smaad van mensen, en veracht van het volk.

7 Allen die mij zien lachen me uit om te lachen: ze schieten de lip uit, ze schudden het hoofd en zeggen:

8 Hij vertrouwde op de HEER dat hij hem zou redden: laat hem hem bevrijden, aangezien hij behagen in hem schepte.

9 Maar u bent degene die mij uit de baarmoeder heeft gehaald: u hebt mij hoop gegeven toen ik op de borsten van mijn moeder was.

10 Ik ben vanaf de baarmoeder op u geworpen: u bent mijn God uit de buik van mijn moeder.

11 Wees niet ver van mij; want moeilijkheden zijn nabij; want er is niemand om te helpen.

12 Vele stieren hebben mij omsingeld: sterke stieren van Basan hebben mij omsingeld.

13 Ze keken met hun mond naar me uit, als een vraatzuchtige en een brullende leeuw.

14 Ik ben uitgegoten als water, en al mijn botten zijn uit gewricht: mijn hart is als was; het is gesmolten in het midden van mijn ingewanden.

15 Mijn kracht is opgedroogd als een potscherf; en mijn tong kleeft aan mijn kaken; en gij hebt mij in het stof des doods gebracht.

16 Want honden hebben mij omsingeld: de vergadering der goddelozen heeft mij omsingeld: zij hebben mijn handen en mijn voeten doorboord.

17 Ik mag al mijn botten vertellen: ze kijken en staren naar mij.

18 Ze verdelen mijn klederen onder hen en werpen loten op mijn kleed.

19 Maar wees niet ver van mij, o Heer! O mijn kracht, haast u om mij te helpen.

20 Bevrijd mijn ziel van het zwaard; mijn lieveling van de kracht van de hond.

21 Red mij uit de mond van de leeuw, want Gij hebt mij gehoord uit de horens van de eenhoorns.

22 Ik zal uw naam aan mijn broeders bekendmaken: in het midden van de gemeente zal ik u loven.

23 Gij die de Here vreest, loof hem; al gij het zaad van Jakob, verheerlijk hem; en vrees hem, gij allen het zaad van Israël.

24 Want hij heeft de ellende van de ellendige niet veracht noch verafschuwd; noch heeft hij zijn aangezicht voor hem verborgen; maar toen hij tot hem riep, hoorde hij.

25 Mijn lof zij u in de grote gemeente: ik zal mijn geloften betalen voor hen die hem vrezen.

26 De zachtmoedigen zullen eten en verzadigd worden; zij zullen de HERE prijzen die hem zoeken; uw hart zal voor eeuwig leven.

27 Alle einden der wereld zullen gedenken en zich tot de HERE wenden; en alle geslachten van de natiën zullen voor u aanbidden.

28 Want het koninkrijk is des HEEREN, en Hij is de stadhouder onder de heidenen.

29 Allen die op aarde dik zijn, zullen eten en aanbidden; allen die naar het stof afdalen, zullen voor hem buigen; en niemand kan zijn eigen ziel levend houden.

30 Een zaad zal hem dienen; het zal een generatie lang aan de Heer worden toegerekend.

31 Zij zullen komen en zullen zijn gerechtigheid verkondigen aan een volk dat geboren zal worden, dat hij dit heeft gedaan.