Surah Anfal

Surah Anfal met Urdu

Sūrat al-Anfal (Arabisch: سورة الأنفال, "oorlogsbuit") is het achtste hoofdstuk van de Koran met 75 verzen. Het is een in Medina soera, afgerond na de Slag bij Badr. Het vormt een paar met de volgende soera, At-Tawba.

Badr is ook het onderwerp van soera 8: al-Anfal, die militaire gedrag en operaties details. Hoewel de Sura Badr niet noemen, het beschrijft de strijd meerdere malen:

“Gedenkt waren op de herwaarts kant van de vallei, en ze aan de verder kant, en de karavaan beneden dan gij. Zelfs indien gij een onderlinge afspraak had gemaakt om te voldoen aan, zo zoudt gij zeker hebben gefaald in de benoeming: Maar (dus gij voldaan), dat Allah een kwestie zou kunnen bereiken. Want Allah worden alle dingen terug (ter beslissing). ([Quran 08:42])”

“En niet zoals degenen, draaide zich op zijn hielen, en zei: "!.. Lo Ik heb niets van u, zie ik zie wat gij niet ziet, Lo ik vrees Allah, Allah is streng in het straffen ([Koran 8: 47])”

Deze verzen benadrukt zowel de toevallige ontmoeting van de slag (beide partijen waren in elkaar geblunderd), alsmede de onderschatting van zowel de omvang van de Mekkaanse leger door de moslims en de felheid van de Moslim leger van de Mekkanen. De Mekkaanse leger werd beschreven in de tweede verzen, en "Satan" kan worden verwezen naar Amr ibn Hisham, die werd gehaat door de moslims en naar verluidt geduwd voor de strijd herhaaldelijk.

[Quran 08:17]

Een bron stelt dat Ubay ibn Khalaf werd vrijgekocht na Badr, maar werd gedood door moslims met een speer in de Slag van Uhud (625 CE). Vers [Quran 08:17] werd geopenbaard in deze gelegenheid.