Surah Fatiha

U kunt deze applicatie gratis en zonder internet gebruiken.

Namen

De naam al-Fātiḥah ("de Opener") is te danken aan het onderwerp van de soera. Fātiḥah is dat wat een onderwerp of een boek of iets anders opent. Met andere woorden, een soort voorwoord of essentie van het hele boek.

Het woord الفاتحة kwam van het stamwoord فتح wat betekent openen, uitleggen, onthullen, sleutels van de schat enz. Dat betekent dat soera Al-Fatiha de samenvatting is van de hele Koran. Daarom wordt het over het algemeen tijdens gebeden gereciteerd met een andere ayat of soera. Dat wil zeggen dat soera Al-Fatiha gepaard gaat met de rest van de hele Koran.

Het wordt ook Umm Al-Kitab ('de moeder van het boek') en Umm Al-Quran ('de moeder van de koran') genoemd; Sab'a al Mathani ('zeven herhaalde [verzen]', een benaming ontleend aan vers 15:87 van de Koran); Al-Hamd ("lof"), omdat een hadith Mohammed vertelt dat hij zei dat God zegt: "Het gebed [al-Fātiḥah] is verdeeld in twee helften tussen Mij en Mijn dienaren. Wanneer de dienaar zegt: 'Alle lof is verschuldigd tot God ', de Heer van het bestaan, zegt God:' Mijn dienaar heeft mij geprezen '. ”; Al-Shifa '(‘de genezing’), omdat een hadith vertelt dat Mohammed heeft gezegd: ‘De opening van het boek is een remedie voor elk gif.’ [13] [14] [niet-primaire bron nodig], Al -Ruqyah ("remedie" of "spirituele genezing")., En al-Asas, "The Foundation", verwijzend naar het dienen als een fundament voor de hele Koran

Achtergrond

Volgens Abdullah ibn Abbas en anderen is al-Fātiḥah een Mekkaanse soera; terwijl het volgens anderen een Sura uit Medina is. De eerste opvatting wordt algemeen aanvaard, hoewel sommigen geloven dat deze zowel in Mekka als Medina werd onthuld. In de Koran waren de eerste openbaringen aan Mohammed slechts de eerste paar verzen (ayats) van Surahs Alaq, Muzzammil, Al-Muddathir, enz. De meeste overleveraars schreven dat al-Fātiḥah de eerste complete Surah was die aan Mohammed geopenbaard werd.

Thema en onderwerp

Al-Fātiḥah wordt vaak beschouwd als een synthese van de Koran. Het is op zichzelf een gebed aan het begin van de Koran, dat fungeert als een voorwoord van de Koran en impliceert dat het boek bedoeld is voor iemand die de waarheid zoekt - een lezer die een godheid vraagt ​​die de enige is. alle lof waardig (en is de schepper, eigenaar, instandhouder van de werelden enz.) om hem op het rechte pad te leiden. Men kan zeggen dat het 'alle metafysische en eschatologische realiteiten omvat waarvan de mens zich bewust moet blijven'.

Interpretaties

"Al ḥamdu lillāhi rabbi l-’ālamīn" Alle lof en dank zijn voor Allah, die de Heer van het universum is. "Hamd الْحَمْدُ" 'de prase' is ook de wortel van de naam van de profeet Mohammed مُحَمَّد, wat betekent dat er geprezen wordt.

"Ar raḥmāni r-raḥīm" الرحمن 'de Meest Genadevolle' en الرحيم 'de Meest Welwillende' delen allemaal dezelfde wortel رحم wat 'de baarmoeder' betekent. De baarmoeder is de plaats waar de foetus in overvloed wordt gevoed en beschermd. [20]

"Māliki yawmi d-dīn" مَالِكِ يَوْمِ الدِّينِ "De eigenaar van de oordeelsdag of de din-dag. Dīn الدِّينِ betekent religie en heeft ook een betekenis van schuld لدِّينِ. Allah is de enige rechter die de rechten van de mensen beoordeelt.

De Koran, hoofdstuk 1 (Al-Fatiha), verzen 6–6–7:

Leid ons op het rechte pad - Het pad van degenen aan wie U gunst heeft geschonken, niet van degenen die [Uw] woede hebben opgeroepen of van degenen die op een dwaalspoor zijn.

- vertaald door Sahih International

Moslimcommentatoren geloven vaak dat vorige generaties joden en christenen een voorbeeld zijn van respectievelijk degenen die Gods woede oproepen en degenen die afdwaalden. Critici van de islam, zoals Andrew Bostom, beschouwen dit als een exclusieve veroordeling van alle joden en christenen van alle tijden. De meeste islamitische geleerden hebben deze verzen echter geïnterpreteerd als exclusief verwijzend naar een specifieke groep mensen, maar interpreteren ze in plaats daarvan in de meer algemene zin als "kwade gevolgen die de mens op zichzelf brengt door opzettelijk Gods leiding te verwerpen en in strijd met Zijn bevelen te handelen. "