ज्ञानेश्वरी

ज्ञानेश्वरी | Dnyaneshwari został napisany przez Marathi świętego i poety Dźńaneśwar

ज्ञानेश्वरी मराठीत

Dnyaneshwari (marathi: ज्ञानेश्वरी) jest komentarzem Bhagawadgicie napisany przez świętego marathi i poeta Dźńaneśwar w 13. wieku. Ten komentarz został chwalony za swoją estetyką, jak i wartości naukowej. Pierwotna nazwa pracy jest Bhavarth Deepika, które można z grubsza przetłumaczyć jako „The świetle pokazano znaczenie wewnętrznego” (z Bhagvad Geeta), ale to jest popularnie zwany Dnyaneshwari po jego twórcy. Święty Dźńaneśwar napisał Dyaneshwari w Nevasa obok słupa, który jest nadal istnieje

Dnyaneshwari zapewnia filozoficzną podstawę do Bhagawata Dharmy, a Bhakti sekty, która miała trwały wpływ na historię Maharasztra. Stał się jednym z świętej książek (czyli Prasthanatrai z Bhagawata Dharmy) wraz z Ekanathi Bhagawata i Tukaram Gaathaa. Jest to jedna z podstaw języka marathi i literatury, i nadal jest powszechnie czytać w Maharashtra. Pasayadan lub dziewięć kończące wersety Dnyaaneshwari są również popularne wśród mas.

Według Vaisnava przekonaniu, Bhagawadgita jest ostatecznym zestawienie wiedzy duchowej, ponieważ został wyznawana przez Kriszny, który był awatarem Wisznu. Dnyaneshwari jest uważane za bardziej niż komentarzu Bhagawadgicie ponieważ była wyznawana przez Dźńaneśwar, który jest uważany za saint.It zawiera bardziej łatwe i świadome przykłady dotyczące nauczania Bhagavad-gita, jak mówi się, że święty Dźńaneśwar składzie to do rozwoju zachowań people.It jest dość trudne do dzisiejszego życia, aby zrozumieć pojęcia jak wyraźnie napisany tekst jest bardzo stara i jest napisany w około 1290 AD jest udostępniany przez wielu publikacji w uproszczonej jak i oryginalnej formie ,

* Copyright: Materiały te są wykonane w Indiach i są teraz wolne od praw autorskich. Według indyjskiego Rights Act 1957, 60 lat po śmierci Indian literacki, jego literatura była wolna od wszelkich form. W związku z tym cała literatura takich autorów 1 stycznia 1956 był wolny od wszelkich form autorskim.