History of NewZealand

Nowa Zelandia

Historia Nowej Zelandii sięga co najmniej 700 lat, kiedy została odkryta i rozstrzygane przez Polinezyjczyków, którzy stworzyli odrębną kulturę Maori skoncentrowany na linki pokrewieństwa i gruntów. Pierwszy europejski Explorer wzroku Nowej Zelandii był Abel Tasman Janszoon w dniu 13 grudnia 1642 roku [1] Kapitan James Cook, który dotarł do Nowej Zelandii w październiku 1769 roku po raz pierwszy ze swoich trzech rejsów, [2] był pierwszym Europejczykiem, który opłynął explorer i mapa Nowej Zelandii. Od końca 18 wieku, kraj ten był regularnie odwiedzane przez innych żeglarzy i odkrywców, misjonarzy, handlowców i awanturników. W 1840 roku Traktat Waitangi został podpisany między Korony Brytyjskiej oraz różnych maoryskich wodzów, przynosząc Nową Zelandię do Imperium Brytyjskiego i dając Maori "równe prawa" z obywatelami brytyjskimi. Nie było rozległe brytyjska osada przez resztę stulecia. Wojna i wprowadzenie europejskiego systemu gospodarczego i prawnego doprowadziła do większości ziemi w Nowej Zelandii przechodzącej nowozelandzkich do Pakeha (europejskim) własności, a następnie stał się najbardziej Maorysi zubożała.

Od 1890 roku parlament uchwalił Nowa Zelandia szereg inicjatyw, w tym progresywnych wyborach damskiej i emerytur. W kraju pozostał entuzjastyczny członek Imperium Brytyjskiego oraz 110.000 ludzie walczyli w I wojnie światowej (patrz Nowozelandzkie ekspedycyjnego). Po wojnie Nowa Zelandia podpisały traktat wersalski (1919), dołączył do Ligi Narodów, a wykonywał samodzielną politykę zagraniczną, a jego obrona nadal kontrolowane przez Wielką Brytanię.