Seerah Bangla Audio

Znajomość biografii profetycznej (Seerah) jest konieczna dla każdego muzułmanina.

Kim był Mahomet?

Mahomet jest prorokiem i założycielem islamu. Urodzony w Mekce w 570 roku, większość swojego wczesnego życia spędził jako kupiec. W wieku 40 lat zaczął otrzymywać objawienia od Allaha, które stały się podstawą Koranu i fundamentu islamu. W 630 roku zjednoczył większość Arabii w ramach jednej religii. W 2015 r. Na świecie jest ponad 1,8 miliarda muzułmanów, którzy wyznają: „Nie ma Boga prócz Allaha, a Mahomet jest jego prorokiem”.

Życie Mahometa

Mahomet urodził się około 570 r. Ne w Mekce (obecnie w Arabii Saudyjskiej). Jego ojciec zmarł, zanim się urodził, a wychował go najpierw dziadek, a potem wujek. Należał do biednej, ale szanowanej rodziny plemienia Quraysh. Rodzina była aktywna w mekkańskiej polityce i handlu.

Wiele plemion żyjących w tym czasie na Półwyspie Arabskim było koczownikami, handlując towarami, przemierzając pustynię. Większość plemion była politeistyczna i czciła własny zestaw bogów. Miasto Mekka było ważnym centrum handlowym i religijnym, domem dla wielu świątyń i miejsc kultu, w których oddani modlili się do bożków tych bogów. Najbardziej znaną witryną była Kaaba (po arabsku sześcian). Uważa się, że został zbudowany przez Abrahama (od Ibrahima do muzułmanów) i jego syna Ismaila. Stopniowo mieszkańcy Mekki zwrócili się ku politeizmowi i bałwochwalstwu. Ze wszystkich czczonych bogów uważa się, że Allah był uważany za największego i jedynego bez bożka.

Jako młodzieniec Mahomet pracował w karawanie wielbłądów, podążając śladami wielu ludzi w jego wieku, zrodzonych z skąpego bogactwa. Pracując dla swojego wuja, zdobył doświadczenie w handlu handlowym podróżując do Syrii i ostatecznie z Morza Śródziemnego na Ocean Indyjski. Z czasem Mahomet zasłużył sobie na miano uczciwego i szczerego, zyskując przydomek „al-Amin”, co oznacza wierność lub wiarygodność.

We wczesnych latach dwudziestych Mahomet zaczął pracować dla zamożnej kobiety o imieniu Khadihah, 15 lat starszej od niego. Szybko zainteresowała się tym młodym, zdolnym mężczyzną i zaproponowała małżeństwo. Zaakceptował i przez lata szczęśliwy związek przyniósł kilkoro dzieci. Nie wszyscy dożyli wieku dorosłego, ale jedna, Fatima, poślubiłaby kuzynkę Mahometa, Ali ibn Abi Talib, którą szyici muzułmanie uważają za następcę Mahometa.

Prorok Mahomet

Mahomet był również bardzo religijny, od czasu do czasu odbywając podróże do miejsc kultu w pobliżu Mekki. Podczas jednej ze swoich pielgrzymek w 610 r. Medytował w jaskini na górze Jabal a-Nour. Anioł Gabriel pojawił się i przekazał słowo Boże: „Recytujcie w imię waszego Pana, który stwarza, stwarza człowieka ze skrzepu! Recytacja dla twojego pana jest najbardziej hojna… ”. Te słowa stały się początkowymi wersetami sūrah (rozdział) 96 Koranu. Większość islamskich historyków uważa, że ​​Mahomet był początkowo zaniepokojony objawieniami i że nie ujawniał ich publicznie przez kilka lat. Jednak tradycja Shi głosi, że z zadowoleniem przyjął wiadomość od Anioła Gabriela i był głęboko zainspirowany, aby podzielić się swoim doświadczeniem z innymi potencjalnymi wierzącymi.

Islamska tradycja utrzymuje, że pierwszymi osobami, które uwierzyły, była jego żona Khadija i jego bliski przyjaciel Abu Bakr (uważany przez sunnickich muzułmanów za następcę Mahometa). Wkrótce Mahomet zaczął gromadzić niewielką grupę zwolenników, początkowo nie napotykając sprzeciwu. Większość ludzi w Mekce albo go ignorowała, albo kpiła z niego jak z kolejnego proroka. Kiedy jednak jego przesłanie potępiło kult bożka i politeizm, wielu przywódców plemiennych Mekki zaczęło postrzegać Mahometa i jego przesłanie jako zagrożenie. Oprócz sprzeciwu wobec długoletnich przekonań potępienie kultu bożków miało konsekwencje ekonomiczne dla kupców, którzy zaspokajali potrzeby tysięcy pielgrzymów przybywających do Mekki każdego roku. Było to szczególnie prawdziwe w przypadku członków plemienia Mahometa, Quraysh, którzy byli strażnikami Kaaba. Wyczuwając zagrożenie, kupcy i przywódcy Mekki zaoferowali Mahometowi zachęty do porzucenia głoszenia, ale odmówił.