Aristotle - Biography

อริสโตเติล

อริสโตเติล (กรีก: Ἀριστοτέλης Aristotélēs; 384–322 ปีก่อนคริสตกาล) เป็นนักปรัชญาและพหูสูตชาวกรีกโบราณ งานเขียนของเขาครอบคลุมหัวข้อต่างๆ มากมายครอบคลุมวิทยาศาสตร์ธรรมชาติ ปรัชญา ภาษาศาสตร์ เศรษฐศาสตร์ การเมือง จิตวิทยา และศิลปะ ในฐานะผู้ก่อตั้งโรงเรียนปรัชญา Peripatetic ใน Lyceum ในกรุงเอเธนส์ เขาเริ่มประเพณีแบบอริสโตเติลที่กว้างขึ้นซึ่งตามมา ซึ่งเป็นการวางรากฐานสำหรับการพัฒนาวิทยาศาสตร์สมัยใหม่

ไม่ค่อยมีใครรู้เกี่ยวกับชีวิตของอริสโตเติล เขาเกิดที่เมืองสตากีราทางตอนเหนือของกรีซในสมัยคลาสสิก นิโคมาคัส บิดาของเขาเสียชีวิตเมื่ออริสโตเติลยังเป็นเด็ก และมีผู้ปกครองคอยเลี้ยงดูเขา เมื่ออายุ 17 หรือ 18 ปี เขาเข้าร่วม Plato's Academy ในกรุงเอเธนส์ และอยู่ที่นั่นจนถึงอายุ 37 ปี (ประมาณ 347 ปีก่อนคริสตกาล) ไม่นานหลังจากที่เพลโตสิ้นพระชนม์ อริสโตเติลก็ออกจากเอเธนส์ และตามคำร้องขอของฟิลิปที่ 2 แห่งมาซิโดเนีย เขาได้สั่งสอนอเล็กซานเดอร์มหาราชพระราชโอรสโดยเริ่มตั้งแต่ 343 ปีก่อนคริสตกาล เขาก่อตั้งห้องสมุดขึ้นใน Lyceum ซึ่งช่วยให้เขาผลิตหนังสือเกี่ยวกับม้วนปาปิรัสจำนวนหลายร้อยเล่ม

แม้ว่าอริสโตเติลจะเขียนบทความและบทสนทนาอันวิจิตรงดงามมากมายเพื่อการตีพิมพ์ แต่ผลงานต้นฉบับของเขามีเพียงประมาณหนึ่งในสามเท่านั้นที่ยังคงอยู่ และไม่มีสิ่งใดที่ตั้งใจจะตีพิมพ์ อริสโตเติลได้สังเคราะห์ปรัชญาต่างๆ ที่มีอยู่ก่อนเขาอย่างซับซ้อน คำสอนและวิธีการสอบสวนของพระองค์ส่งผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญไปทั่วโลก และยังคงเป็นหัวข้อสนทนาทางปรัชญาร่วมสมัย

มุมมองของอริสโตเติลหล่อหลอมทุนการศึกษายุคกลางอย่างลึกซึ้ง อิทธิพลของวิทยาศาสตร์กายภาพของเขาขยายตั้งแต่สมัยโบราณตอนปลายและยุคกลางตอนต้นไปจนถึงยุคเรอเนซองส์ และไม่ได้ถูกแทนที่อย่างเป็นระบบจนกระทั่งการตรัสรู้และทฤษฎีต่างๆ เช่น กลศาสตร์คลาสสิกได้รับการพัฒนา เขามีอิทธิพลต่อปรัชญายิว-อิสลามในยุคกลาง เช่นเดียวกับเทววิทยาคริสเตียน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง Neoplatonism ของคริสตจักรในยุคแรก และประเพณีทางวิชาการของคริสตจักรคาทอลิก

อริสโตเติลได้รับการยกย่องในหมู่นักวิชาการมุสลิมยุคกลางว่าเป็น "ครูคนแรก" และในหมู่คริสเตียนยุคกลางเช่น โธมัส อไควนัส ว่าเป็น "ปราชญ์" ในขณะที่กวี ดันเต เรียกเขาว่า "เจ้านายของผู้ที่รู้" ผลงานของเขาประกอบด้วยการศึกษาตรรกะอย่างเป็นทางการที่เก่าแก่ที่สุดที่รู้จัก และได้รับการศึกษาโดยนักวิชาการยุคกลาง เช่น Peter Abelard และ Jean Buridan อิทธิพลของอริสโตเติลต่อตรรกะยังคงดำเนินไปอย่างดีจนถึงศตวรรษที่ 19 นอกจากนี้ จรรยาบรรณของเขา แม้ว่าจะมีอิทธิพลอยู่เสมอ แต่ก็ได้รับความสนใจอีกครั้งด้วยการถือกำเนิดของจรรยาบรรณสมัยใหม่