ร้องเพลงนกจงอย

มีเพลงที่สวยที่สุดของนกจงอยในภูมิภาคบราซิล

แอพลิเคชันที่มีทุกมุมที่มีคุณภาพเสียงที่ยอดเยี่ยมสำหรับทุกคนที่ต้องการทรัพยากรเพื่อการพักผ่อนและการฝึกอบรมนกของพวกเขาจากลูกสุนัขไปจนถึงผู้ใหญ่

มุมจงอย:

- สูง Mogiana

- โทรหาหญิง

- ขลุ่ยเหยี่ยว

- ขลุ่ยประ

- Batiano ของ Goiano

- คลาสสิค Goiano

- ลิ้นไฟวันที่ห้า

- แมนเดลาjequitibá

- ผิว goian ภูมิภาค

จงอย

ยังเป็นที่รู้จักกันในนามอีแร้งเหนือ (SP) จะงอยปากสีดำและจะงอยปากที่แท้จริงจะงอยปาก (Sporophila maximiliani) เป็นนกดังกล่าวในครอบครัว Thraupidae

มันอาศัยอยู่ในทุ่งหญ้าที่มีน้ำท่วม, เส้นทางที่มีพุ่มไม้, ขอบของป่าคาโปน, หนองน้ำ, ริมตลิ่งและทะเลสาบ, เห็นได้ชัดในสถานที่ใกล้กับน้ำ, โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่มีหญ้ามีดโกน (Hypolytrum pungens), มีดโกนลิง (Hypolytrum schraerianum) หรือ tiririca (Cyperus rotundus) อาหารหลักในธรรมชาติ นอกจากนี้เขายังชื่นชมข้าวซึ่งมีส่วนช่วยในการหายตัวไปของเหยื่อยาฆ่าแมลง เนื่องจากความซาบซึ้งในการร้องเพลงของเขาสำหรับทัวร์นาเมนต์เขาจึงเป็นเป้าหมายของนักค้าสัตว์ซึ่งทำให้สถานะการอนุรักษ์ของเขา CR (วิกฤติ) ตาม IBAMA

ลักษณะเฉพาะ

มันวัดความยาวระหว่าง 14.5 ถึง 16.5 เซนติเมตร (Jaramillo, 2014) ในฐานะผู้ใหญ่ตัวผู้มีสีดำมีจุดสีขาวอยู่ด้านนอกปีก ด้านล่างของปีกมีความแตกต่างสีขาว จะงอยปากของมันเป็นสีขาวหรือด่างบนด้วงส่วนใหญ่ ตัวเมียและลูกสุนัขมีสีน้ำตาล

การร้องเพลงของมันคล้ายกับเสียงขลุ่ย สำหรับมุมและสีของจะงอยปากจะมีการแปรผันของภูมิภาคและของแต่ละบุคคล

ชายหนุ่มเริ่มได้รับขนนกผู้ใหญ่เมื่ออายุประมาณ 12 เดือน

ช่ำชอง

มันมีสองชนิดย่อย:

Sporophila maximiliani maximiliani (Cabanis, 1851) - เกิดขึ้น (หรือเกิดขึ้น) ในภาคกลางและตะวันออกของบราซิล (ทางเหนือของGoiás, Minas Gerais, ทางใต้ของPiauíและ Bahia และทางใต้ของ Mato Grosso และทางเหนือของSãoเปาโล) ช่วงวิกฤต

Sporophila maximiliani magnirostris (Phelps Sr & Phelps, Jr, 1950) - เกิดขึ้นในเวเนซูเอลาตะวันออก (ทางตะวันตกเฉียงใต้ของซูเกรและทางใต้ของเดลต้า Amacuro และBolívarทางเหนือของรัฐตามชายฝั่งทางตอนใต้ของแม่น้ำ Orinoco) กายอานาตะวันตก และทางตะวันออกของเฟรนช์เกียนาไปทางเหนือของบราซิล (Amapáและ North of Pará) จงอยปากใหญ่กว่าแมกซิมิเลียประมาณ 20% ปีกและหางมีขนาดใหญ่กว่าแมกซิมิเลียเล็กน้อย