Psalm 22

Mükemmel Mezmurlar

1 (Davut Mezmuru Aijeleth Shahar üzerine baş Müzisyen için.) Tanrım, Tanrım, neden beni terk ettin? neden sanat bana yardım etmekten ve kükrüyorumun sözlerinden uzaksın?

2 Ey Tanrım, gündüz ağlarım, ama duymadın; ve gece sezonunda sessiz değilim.

3 Sen kutsalsın, ya İsrail'in övgüleri içinde.

4 Babalarımız sana güvendi: güvendiler ve siz onları teslim etmediniz.

5 Sana ağladılar ve teslim edildiler: Sana güvendiler ve şaşkına dönmediler.

6 Ama ben bir solucanım ve hiç erkek değilim; erkeklerin hüküm sürmesi ve halkın hor görülmesi.

7 Beni gören her şey küçümsemem için gülüyor: dudağı vuruyorlar, başını sallıyorlar,

8 RAB'be onu teslim edeceğine güvendi: Onu sevmesine izin verin, onu sevdiğini görün.

9 Ama beni rahimden çıkaran bir sanatçısın: Annemin göğüslerinin üzerindeyken bana umut vermedin.

10 Sana rahimden atıldım: Tanrımı annemin karnından yapıyorsun.

11 Benden uzak durmayın; çünkü bela yakındır; çünkü yardım edecek hiçbir şey yok.

12 Pek çok boğa beni pusula etti: Güçlü Bashan boğaları beni kuşattı.

13 Ağzıyla, kuzgun ve kükreyen bir aslan olarak beni aradılar.

14 Su gibi dökülüyorum ve tüm kemiklerim eklem dışında: kalbim balmumu gibi; bağırsaklarımın ortasında eridi.

15 Benim gücüm bir çömlekçi gibi kurutulur; ve dilim çenelerime; ve beni ölümün tozuna getirdin.

16 Köpekler beni perçinledi: kötülerin meclisi beni kapattı: ellerimi ve ayaklarımı deldiler.

17 Bütün kemiklerimi söyleyebilirim: Bana bakıyorlar ve bakıyorlar.

18 Giysilerimi kendi aralarında paylaşıyorlar ve elbisem üzerine çok şey atıyorlar.

19 Ama benden uzak değilsin ey RAB: Ey gücüm, acele et bana yardım et.

20 Ruhumu kılıçtan kurtar; sevgilim köpeğin gücünden.

21 Beni aslanın ağzından kurtar: beni tek boynuzlu atların boynuzlarından duydun.

22 Adını kardeşlerime ilan edeceğim: cemaatin ortasında seni öveceğim.

23 Siz RAB'bin korkusu, onu övün; hepiniz Yakup'un tohumu, onu yüceltin; ve ondan korkuyorsunuz, hepiniz İsrail'in tohumu.

24 Çünkü acı çekmeyenlerin acısını çaresiz kılmıyor ya da bunlardan nefret etmiyor; ne de yüzünü ondan saklamadı; ama ona ağladığında, duydu.

25 Övgülerim büyük cemaatte sana ait olacak: Onlardan korkan yeminlerimi onlardan önce ödeyeceğim.

26 Uysal yiyip tatmin olacak: onu arayan RAB'be övecekler: kalbin sonsuza dek yaşayacak.

27 Dünyanın tüm uçları RABBİN'i hatırlayacak ve ona dönecektir: ve ulusların tüm akrabaları senden önce ibadet edeceklerdir.

28 Çünkü krallık RAB'dur: ve uluslar arasında validir.

29 Yeryüzünde şişman olan her şey yemek ve ibadet eder: toza inen her şey ondan önce eğilir: ve hiçbiri kendi ruhunu canlı tutamaz.

30 Bir tohum ona hizmet edecek; bir nesil için Rab'be muhasebeleştirilir.

31 Doğacak bir insana doğruluğunu ilan edecek ve bunu yapmış olduğunu ilan edeceklerdir.