Rabindranath Tagore Poems Hind

İnd टैगोर की कविताएँ - Rabindranath Tagore Şiirleri / Hintçe Kavita

Rabindranath Tagore FRAS (/ rəˈbɪndrənɑːt tæˈɡɔːr / (About this soundlisten); 7 Mayıs 1861 - 7 Ağustos 1941), aynı zamanda sobriquets Gurudev, Kabiguru ve Biswakabi tarafından da tanınan, Hint alt kıtasından bir Bengalce bilge, şair, müzisyen ve sanatçıydı. . 19. yüzyılın sonlarında ve 20. yüzyılın başlarında Bengalce edebiyatı ve müziğinin yanı sıra Hint sanatını Bağlamsal Modernizm ile yeniden şekillendirdi. Gitanjali'nin "son derece hassas, taze ve güzel mısrasının" yazarı, 1913'te Nobel Edebiyat Ödülü'nü kazanan Avrupalı ​​olmayan ilk kişi oldu. Tagore'un şiirsel şarkıları ruhani ve değişkeni olarak görüldü; ancak "zarif düzyazı ve büyülü şiiri" Bengal dışında büyük ölçüde bilinmemektedir. Bazen "Bengal Ozanı" olarak anılır.

Jessore'da atalarının soylu kökleri olan Kalküta'dan bir Pirali Brahmin olan Tagore, sekiz yaşında bir şiir yazdı. On altı yaşında, ilk önemli şiirlerini, edebiyat otoriteleri tarafından uzun süredir kayıp klasikler olarak ele geçirilen Bhānusiṃha ("Güneş Aslanı") takma adı altında yayınladı. 1877'de gerçek adıyla yayınlanan ilk kısa öykü ve dramalarına mezun oldu. Hümanist, evrenselci, enternasyonalist ve ateşli bir anti-milliyetçi olarak İngiliz Raj'ını kınadı ve Britanya'dan bağımsızlığı savundu. Bengal Rönesansının bir temsilcisi olarak, resimler, eskizler ve karalamalar, yüzlerce metin ve yaklaşık iki bin şarkıdan oluşan geniş bir kanon geliştirdi; mirası, kurduğu kurum olan Visva-Bharati Üniversitesi'nde de devam ediyor.

Tagore, katı klasik biçimleri reddederek ve dilsel kısıtlamalara direnerek Bengalce sanatını modernleştirdi. Romanları, hikayeleri, şarkıları, dans-dramaları ve denemeleri politik ve kişisel konulara değiniyordu. Gitanjali (Şarkı Teklifleri), Gora (Açık Yüzlü) ve Ghare-Baire (Ev ve Dünya) en tanınmış eserleridir ve şiirleri, kısa öyküleri ve romanları lirikliği ve konuşma diliyle beğeni topladı - ya da tartışıldı , natüralizm ve doğal olmayan tefekkür.