مزمور بزرگ
1خداوندا، من می‌خواهم از صمیم قلب از تو سپاسگزاری کنم و همه شگفتی‌هایت را به تو بگویم.
2 در تو مسرور و شادمان خواهم شد و نام تو را ستایش خواهم کرد ای متعال.
3 وقتی دشمنان من با شما روبرو می‌شوند، لغزش می‌یابند و هلاک می‌شوند.
4 زیرا تو از حق و آرمان من دفاع کردی. تو بر تخت خود نشسته ای و به عدالت داوری می کنی.
5 ملتها را سرزنش کردی و شریران را هلاک کردی. نام آنها را برای همیشه و همیشه محو کردی.
6 دشمن برای همیشه نابود شد. شهرهای آنها را ریشه کن کردی. هیچ کس دیگری آنها را به یاد نمی آورد
7 خداوند تا ابد سلطنت می کند. تاج و تخت خود را برای قضاوت برپا کرد.
8 او خود جهان را به عدالت داوری می‌کند. مردم را با عدالت اداره می کند.
9خداوند پناهگاه ستمدیدگان و دژی است در هنگام مصیبت.
10 آنانی که نام تو را می‌شناسند بر تو اعتماد می‌کنند، زیرا تو، ای خداوند، آنانی را که در جستجوی تو هستند، رها مکن.
۱۱ خداوند را که در صهیون سلطنت می‌کند، ستایش کنید. اعمال او را در میان امت ها اعلام کند.
12 کسی که برای خون ریخته حساب می‌خواهد فراموش نمی‌کند. فریاد مظلوم را نادیده نمی گیرد.
13 رحمت، پروردگارا! ببینید چه رنجی را کسانی که از من متنفرند به من وارد کرده اند. مرا از دروازه مرگ نجات بده
14 تا در دروازه‌های شهر صهیون برای تو ستایش کنم و در آنجا در نجات تو شادی کنم.
15 امّت‌ها در گودالی که حفر کردند، افتادند. پاهایشان در حلقه ای که پنهان کرده بودند گیر کرده بود.
16 خداوند به عدالتی که اجرا می‌کند شناخته می‌شود. بدکاران در دام خود می افتند.
17 ای تمامی ملت‌هایی که خدا را فراموش می‌کنید، شریران به خاک برگردند!
18 اما فقیران هرگز فراموش نخواهند شد و امید نیازمندان ناامید نخواهد شد.
19 ای خداوند برخیز! اجازه ندهید فانی پیروز شود! ملتها در حضور شما داوری شوند.
20 ای خداوند آنها را بترسان. ملتها بدانند که آنها انسان نیستند