اصطلاح آخرالزمانی توسط جروم در قرن پنجم ایجاد شده است
این کتابهای آخرالزمانی بین عهد عتیق و عهد جدید قرار داشتند. آپوکریفا به مدت 274 سال بخشی از KJV بود تا اینکه در سال 1885 قمری حذف شد. بخشی از این کتاب ها توسط برخی موجودات مانند کلیسای کاتولیک به عنوان کتاب های دو قلو نامیده شد.
بسیاری ادعا می كنند كه Apocrypha هرگز نباید در وهله اول وارد می شد ، و این باعث ایجاد تردید در مورد اعتبار آن می شود و معتقدند كه این امر الهام گرفته از خدا نبوده است (به عنوان مثال ، مرجعی در مورد جادو با سایر كتاب مقدس متناقض به نظر می رسد: توبیت فصل 6 ، آیات 5) -8) برخی دیگر معتقدند که معتبر است و هرگز نباید حذف می شد - این کتاب تقریباً 2000 سال بخشی از کتاب مقدس در نظر گرفته می شد تا اینکه اخیراً کمی بیشتر از 100 سال پیش حذف شده بود. برخی می گویند این کتاب به دلیل پیدا نکردن کتاب های موجود در نسخه های اصلی عبری حذف شده است.
آخرالزمان برای مطالعه اشکال ادبی مانند زمینه تولید آثار متعارف و شنیدن حرکات مذهبی مخالف یهودیت و مسیحیت باستان ارزشمند است.
کلیسای کاتولیک متون آخرالزمانی را نامیده است که در بشکه خود قرار نداده است در حالی که کلیساهای اصلاحات Pseudepigrapha نامیده می شوند. وی با توجه به نوشته های عهد عتیق ، کلیساهای پروتستانی را آخرالزمان خواند.
اصطلاح "Apocrypha" توسط جروم در قرن پنجم ایجاد شد ، در درجه اول برای تعیین اسناد یهودی باستان است که در دوره بین آخرین کتاب از کتاب مقدس یهودیان ، مالاچی ، و آمدن عیسی مسیح نوشته شده است. آیا کتابهایی هستند که طبق آیین مورد نظر ، الهام گرفته از خدا نبوده و جز part هیچ شرعی نیستند.