Amar Bil Maroof wa Nahi Anil M

Amr Bil Maroof Wa Nahi Anil Munkar | Mufti Muhammad Shafi Usmani

Amr Bil Maroof Wa Nahi Anil Munkar امر بالمعروف و نہی عن المنکر

Muhammad Shafi' ibn Muhammad Yasin 'Usmani Deobandi (Urdu: محمد شفیع بن محمد ياسین عثمانی دیوبندی; Arabisch:. محمد شفيع بن محمد ياسين العثماني الديوبندي Mohammed Shafi' ibn Muhammad Yasin al-'Uthmānī ad-Diyūbandī; c januari 25 1897 - 6 oktober 1976), [noot 1] vaak aangeduid als Mufti Muhammad Shafi, was een Pakistaanse soennitische islamitische geleerde van de Deobandi school van islamitisch denken.

Een Hanafi-jurist en moefti, hij was ook een autoriteit op het gebied van sharia, hadith, koranexegese en soefisme. Geboren in Deoband, Brits-Indië, studeerde hij in 1917 af aan Darul Uloom Deoband, waar hij later hadith doceerde en de functie van Chief Mufti bekleedde. Hij nam ontslag bij de school in 1943 om zijn tijd te besteden aan de Beweging van Pakistan. Na de onafhankelijkheid verhuisde hij naar Pakistan, waar hij in 1951 Darul Uloom Karachi oprichtte. Van zijn geschreven werken is zijn bekendste Ma'ariful Qur'an, een commentaar op de Qur'an.

Hoofdpunten:

- Moslims doen tegenwoordig slechte daden, ook al verbiedt de islam het. Dit komt door de nafs (vleselijke zelf) in hen die, volgens de koran, de mens ertoe aanzetten om slechte daden te doen. Totdat de Nafs gezuiverd zijn, neigt de mens ertoe te zondigen.

- ‘Amar bil Maroof wa Nahi anil Munkar’ is een uitdrukking die algemeen verkeerd wordt geïnterpreteerd. Deze verklaring werd gedaan voor de Qalb (spiritueel hart) en de Nafs. Mensen hebben dit op het lichaam toegepast: ze denken dat het betekent mensen te dwingen goed te doen en mensen met geweld te stoppen om slecht te doen. Dit is echter niet juist. De feitelijke betekenis ervan is neigen naar datgene dat je ertoe aanzet om goede dingen te doen, de Qalb; tegelijkertijd moet je de entiteit in je zuiveren die je ertoe aanzet om slecht te doen, de Nafs.

- Tegenwoordig worden mensen gedwongen om Salat (gebed) te lezen in landen als Saoedi-Arabië, maar wat levert dat op? Goedheid wordt niet bereikt door mensen te dwingen. De neiging om goed te doen komt uit het hart, wanneer Noor (goddelijke energie) erin komt.

- De koran vertelt moslims om compleet te worden in de islam. Dit gebeurt wanneer je Qalb en Nafs gezuiverd zijn, en wanneer de subtiliteit van Akhfa in jou (waarvan het profeetschap aan de profeet Mohammed werd gegeven) weer tot leven komt. Hoewel uw Nafs onzuiver zijn, zult u de koran of de islam niet kunnen begrijpen. De Koran begeleidt alleen zuivere mensen, dat wil zeggen degenen die erin geslaagd zijn hun Qalb en Nafs te zuiveren door spiritualiteit.

- Zolang je Noor niet in je hart hebt, heb je niet voldaan aan de eerste vereiste om moslim te zijn: mond-tot-mondreclame en bevestiging door het hart. De Koran zegt dat Salat aanbidders ervan weerhoudt onfatsoenlijkheid en slechte daden te verrichten; we zien echter dat dit tegenwoordig niet van toepassing is op aanbidders: dit komt omdat ze Noor niet in hun hart hebben. Dit gebeurde toen spirituele kennis door moslims werd afgewezen.