History of the Catholic Church

คริสตจักรคาทอลิก

ตามคำสอนของคาทอลิก ประวัติของคริสตจักรคาทอลิกเริ่มต้นที่พระเยซูคริสต์และคำสอนของพระองค์ (ประมาณ 4 ปีก่อนคริสตกาล – ประมาณ ค.ศ. 30) ซึ่งอาศัยอยู่ในเฮโรเดียนเตตราร์ชี พระเยซูประสูติที่เมืองเบธเลเฮม ประเทศยูดาห์ ประมาณ 4 ปีก่อนคริสตกาล[ต้องการอ้างอิง] ครอบครัวของเขาหนีไปอียิปต์และต่อมาก็กลับไปที่นาซาเร็ธ กาลิลี ประมาณหนึ่งปีต่อมา กาลิลีและบริเวณโดยรอบถูกยึดครองโดยจักรวรรดิโรมันในปี ส.ศ. 6 และกลายเป็นส่วนหนึ่งของจังหวัดยูเดีย คริสตจักรคาทอลิกเป็นความต่อเนื่องของชุมชนคริสเตียนในยุคแรกซึ่งก่อตั้งโดยพระเยซูคริสต์ เนื่องจากคริสตจักรคาทอลิกสอนว่าพระสังฆราชเป็นผู้สืบทอดตำแหน่งต่อจากอัครสาวกของพระเยซู และบิชอปแห่งโรมหรือที่เรียกว่าพระสันตะปาปาเป็นผู้สืบทอดต่อจากนักบุญเปโตรแต่เพียงผู้เดียว ซึ่งได้รับการแต่งตั้งจากพระเยซูในพันธสัญญาใหม่ให้เป็นหัวหน้าคริสตจักรและปรนนิบัติในกรุงโรม[3][4] ปลายศตวรรษที่ 2 พระสังฆราชเริ่มรวมตัวกันในสังฆสภาระดับภูมิภาคเพื่อแก้ไขปัญหาด้านหลักคำสอนและนโยบาย ในศตวรรษที่ 3 บิชอปแห่งโรมเริ่มทำหน้าที่เป็นศาลอุทธรณ์สำหรับปัญหาที่บิชอปอื่นไม่สามารถแก้ไขได้

ศาสนาคริสต์แผ่ขยายไปทั่วอาณาจักรโรมันยุคต้น แม้จะถูกข่มเหงเนื่องจากความขัดแย้งกับศาสนานอกรีต ในปี ค.ศ. 313 การต่อสู้ของคริสตจักรยุคแรกได้ลดลงโดยการทำให้ศาสนาคริสต์ถูกต้องตามกฎหมายโดยจักรพรรดิคอนสแตนตินที่ 1 ในปี ค.ศ. 380 ภายใต้จักรพรรดิธีโอโดซิอุสที่ 1 ศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาทอลิกได้กลายเป็นศาสนาประจำชาติของจักรวรรดิโรมันโดยพระราชกฤษฎีกาของจักรพรรดิ ซึ่งจะคงอยู่จนกระทั่ง การล่มสลายของจักรวรรดิตะวันตกและต่อมากับจักรวรรดิโรมันตะวันออกจนถึงการล่มสลายของคอนสแตนติโนเปิล ในช่วงเวลานี้ เป็นช่วงเวลาของสภาสากลทั้งเจ็ด มีการพิจารณาความเห็นเบื้องต้นห้าประการ (เขตอำนาจศาลภายในคริสตจักรคาทอลิก) ตาม Eusebius: โรม คอนสแตนติโนเปิล แอนติออค เยรูซาเล็ม และอเล็กซานเดรีย ซึ่งรู้จักกันในชื่อ Pentarchy

การต่อสู้ที่ตูลูสได้รักษาคาธอลิกตะวันตกไว้ แม้ว่ากรุงโรมจะถูกทำลายล้างในปี 850 และกรุงคอนสแตนติโนเปิลถูกปิดล้อม ในศตวรรษที่ 11 ความสัมพันธ์ที่ตึงเครียดอยู่แล้วระหว่างคริสตจักรกรีกส่วนใหญ่ในตะวันออก และคริสตจักรละตินในตะวันตก ได้พัฒนาไปสู่ความแตกแยกในตะวันออก-ตะวันตก ส่วนหนึ่งเนื่องมาจากความขัดแย้งเกี่ยวกับอำนาจของสันตะปาปา สงครามครูเสดครั้งที่สี่ และการบุกยึดกรุงคอนสแตนติโนเปิลโดยกลุ่มครูเสดที่หักหลังได้พิสูจน์ให้เห็นถึงการฝ่าฝืนครั้งสุดท้าย ก่อนและระหว่างศตวรรษที่ 16 ศาสนจักรมีส่วนร่วมในกระบวนการปฏิรูปและฟื้นฟู การปฏิรูปในช่วงศตวรรษที่ 16 เรียกว่าการปฏิรูปแบบต่อต้าน ในศตวรรษต่อๆ มา ศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาทอลิกได้แผ่ขยายออกไปทั่วโลกแม้ว่าจะประสบกับการลดจำนวนประชากรในยุโรปเนื่องจากการเติบโตของนิกายโปรเตสแตนต์และเพราะความสงสัยทางศาสนาในระหว่างและหลังการตรัสรู้ สังคายนาวาติกันครั้งที่สองในทศวรรษที่ 1960 ได้นำเสนอการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญที่สุดต่อการปฏิบัติของคาทอลิก นับตั้งแต่สภาแห่งเทรนต์เมื่อสี่ศตวรรษก่อน

ประกาศ :

แอปพลิเคชันนี้พัฒนาขึ้นเพื่อการศึกษาและการวิจัย

แอปพลิเคชันนี้ได้รับอนุญาตภายใต้ Creative Commons Attribution 4.0 International License

แอปพลิเคชันนี้ใช้เนื้อหาจากบทความ Wikipedia ซึ่งเผยแพร่ภายใต้ Creative Commons Attribution 3.0 International License