History of theology

เทววิทยา

เทววิทยากรีก (θεολογία) ใช้กับความหมาย "วาทกรรมเกี่ยวกับพระเจ้า" ประมาณ 380 ปีก่อนคริสตกาล โดยเพลโตในสาธารณรัฐ เล่ม 2 Ch. 18. อริสโตเติลแบ่งปรัชญาเชิงทฤษฎีออกเป็นคณิตศาสตร์ ฟิสิกส์ และเทววิทยา โดยสุดท้ายสอดคล้องกับอภิปรัชญาคร่าวๆ ซึ่งสำหรับอริสโตเติลได้รวมวาทกรรมเกี่ยวกับธรรมชาติของพระเจ้า

นักเขียนชาวละติน Varro ได้จำแนกวาทกรรมดังกล่าวโดยใช้แหล่งข้อมูลกรีกสโตอิกสามรูปแบบ: ตำนาน (เกี่ยวกับตำนานเทพเจ้ากรีก) เหตุผล (การวิเคราะห์เชิงปรัชญาของเทพเจ้าและจักรวาลวิทยา) และพลเรือน (เกี่ยวกับพิธีกรรมและหน้าที่ของศาสนาในที่สาธารณะ การปฏิบัติตาม)

นักเขียนชาวละตินคริสเตียนบางคน เช่น Tertullian และ Augustine ปฏิบัติตามการใช้งานสามประการของ Varro แม้ว่าออกัสตินยังใช้คำนี้เพื่อหมายถึง 'เหตุผลหรือการอภิปรายเกี่ยวกับเทพ'[

ในแหล่งข้อมูลกรีกคริสเตียนผู้รักชาติ เทววิทยาอาจหมายถึงความรู้ที่เคร่งครัดและได้รับการดลใจ และสอนเกี่ยวกับธรรมชาติที่สำคัญของพระเจ้า[6]

นักเขียนชาวละติน Boethius ที่เขียนในช่วงต้นศตวรรษที่ 6 ใช้เทววิทยาเพื่อแสดงการแบ่งย่อยของปรัชญาเป็นหัวข้อของการศึกษาเชิงวิชาการ จัดการกับความเป็นจริงที่ไม่มีการเคลื่อนไหว ไม่มีร่างกาย คำจำกัดความของ Boethius มีอิทธิพลต่อการใช้ภาษาละตินยุคกลาง

ในแหล่งข้อมูลภาษาละตินของนักวิชาการ คำนี้หมายถึงการศึกษาหลักคำสอนของศาสนาคริสต์อย่างมีเหตุผล หรือ (แม่นยำกว่า) วินัยทางวิชาการที่ตรวจสอบความสอดคล้องและความหมายของภาษาและการอ้างสิทธิ์ในพระคัมภีร์และประเพณีเทววิทยา ( หลังมักจะแสดงในประโยคของ Peter Lombard ซึ่งเป็นหนังสือที่สกัดจากพ่อของคริสตจักร)

ในยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับนักประพันธ์ชาวฟลอเรนซ์ Platonist เกี่ยวกับกวีนิพนธ์ของดันเต ความแตกต่างระหว่าง "ศาสนศาสตร์กวี" (เทววิทยากวีนิพนธ์) กับ "เปิดเผย" หรือเทววิทยาในพระคัมภีร์ไบเบิลทำหน้าที่เป็นก้าวสำคัญในการฟื้นฟูปรัชญาโดยเป็นอิสระจากอำนาจทางเทววิทยา

ในความหมายสุดท้ายนี้ เทววิทยาเป็นวินัยทางวิชาการที่เกี่ยวข้องกับการศึกษาการสอนของคริสเตียนอย่างมีเหตุมีผล ซึ่งคำนี้ส่งผ่านเป็นภาษาอังกฤษในศตวรรษที่สิบสี่ แม้ว่าจะสามารถใช้ในความหมายที่แคบกว่าที่พบในโบเอทิอุสและนักเขียนผู้รักชาติชาวกรีก หมายถึง การศึกษาอย่างมีเหตุมีผลถึงธรรมชาติที่จำเป็นของพระเจ้า - วาทกรรมที่บางครั้งเรียกว่าเทววิทยาที่เหมาะสม

ตั้งแต่ศตวรรษที่ 17 เป็นต้นมา ก็เป็นไปได้ที่จะใช้คำว่าเทววิทยาเพื่ออ้างถึงการศึกษาแนวคิดและคำสอนทางศาสนาที่ไม่ใช่คริสเตียนโดยเฉพาะ (เช่น ในคำว่าเทววิทยาธรรมชาติซึ่งหมายถึงเทววิทยาตามเหตุผลจากข้อเท็จจริงทางธรรมชาติที่ไม่ขึ้นกับคริสเตียนโดยเฉพาะ การเปิดเผย ) หรือที่เจาะจงสำหรับศาสนาอื่น (ดูด้านล่าง)

ตอนนี้ "เทววิทยา" สามารถใช้ในความหมายที่สืบทอดมาเพื่อหมายถึง "ระบบของหลักการทางทฤษฎี; อุดมการณ์ (ใช้งานไม่ได้หรือเข้มงวด)"

ประกาศ :

แอปนี้พัฒนาขึ้นเพื่อการศึกษาและการวิจัยโดยมีกฎหมายว่าด้วยการใช้งานโดยชอบใช้ภายใต้ใบอนุญาตทั่วไปที่สร้างสรรค์และไม่ละเมิดนโยบายเกี่ยวกับโฆษณาที่แสดงโดย Google บนหน้าจอที่มีเนื้อหาที่จำลองแบบ การใช้งานที่เหมาะสมเป็นกฎหมายหลักคำสอนที่อนุญาตให้ใช้เนื้อหาที่มีลิขสิทธิ์อย่างจำกัดโดยไม่ต้อง ต้องได้รับอนุญาตจากผู้ถือลิขสิทธิ์เพื่อการศึกษาและวิจัยก่อน